به منظور به منظور بررسي تأثیر تقسیط نیتروژن و تنش کم آبی بر صفات کمی و کیفی ارقام جدید چغندرقند در منطقه قزوین، آزمایشی در بهار و تابستان سال 91 به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار اجرا شد. آبیاری در دو سطح (I1: آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و I2: آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A ) به همراه تقسیط نیتروژن در دو سطح (T1: تقسیط معمولی: 1/3 پایه + 1/3 مرحله 4-2 برگی + 1/3مرحله 8-6 برگی و T2: 1/2 مرحله 4-2 برگی + 1/4 مرحله 8-6 برگی +1/4 مرحله 14-12 برگی) بصورت فاکتوریل در کرت های اصلی قرار گرفتند و چهار رقم برتر از آزمایش های قبلی براساس عملکرد شکر (V1: ریزوفورت، V2: دورتی، V3: پوما و V4: پکورا) نیز در كرت های فرعی قرار گرفتند. بررسی ها نشان داد که با افزایش دور آبیاری از 50 میلی متر به 100 میلی متر تبخیر عملکرد قند کاهش یافت. نتایج بیانگر این بود که تیمار آبیاری براساس 50 میلیمتر تبخیر با میانگین 586/7 تن در هکتار نسب به شرایط تنش برتری معنی داری داشت. در بین روش های تقسیط نیتروژن، روش تقسیط معمولی با میانگین 7/704 تن در هکتار نسبت به روش دوم تقسیط از لحاظ عملکرد قند برتری معنی داری داشت.