در این تحقیق تاثیر نیتریک اکسید (NO) به صورت سدیم نیترو پروساید (SNP) در چهار غلظت (صفر یا شاهد، 50، 100 و 150 میکرو مولار) بر روی دو رقم سيب زميني (آگریا و مارفونا) در چهار سطح خشکی (آبیاری در حد 100 ٪ ، 75٪، 50٪ و 25٪ ظرفیت زراعی) در شرایط گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملاً تصادفی بررسی گردید. ریز غده‌های سیب زمینی درخاک مناسب (خاک زراعی و کود برگ) درون گلدان‌های 4 لیتری پلاستیکی کاشت گردید و در مرحله 8 برگی تیمارهای خشکی و تیمارهای SNP ( هر دو هفته یک بار، مجموعاً چهار مرتبه) به صورت آبیاری بر روی آن‌ها اعمال گردید. پس از اعمال تیمارها، تعداد برگ، طول میانگره، سطح برگ، ضخامت ساقه، طول ساقه، وزن‌تر بخش هوایی، وزن‌تر بخش ریشه، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک بخش ریشه، وزن‌تر غده‌های هر گلدان، تعداد غده‌های یک گلدان و میزان کلروفیل به عنوان شاخص‌های رشد گیاه و همچنین میزان پرولین برگ به عنوان شاخص مقاومت گیاه به خشکی در کلیه نمونه‌ها اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که اثر رقم، خشکی و SNP بر روی تمامی صفات مورد مطالعه در سطح 1٪ معنی‌دار بود. همچنین نتایج نشان داد که تیمار SNP اثرات مخرب تنش خشکی را تا غلظت 100 میکرو مولار بهبود می‌بخشد (اثرات مثبت بر روی شاخص‌های رشد دارد) ولی غلظت‌های بالاتر این ترکیب اثرات مخرب تنش خشکی را نه تنها بهبود نمی‌بخشد بلکه تشدید هم می‌کند (کاهش شاخص‌های رشد دیده می‌شود). به علاوه نتایج نشان داد که میزان پرولین در برگ با افزایش میزان تنش خشکی، افزایش می‌یابد. از اینرو به نظر می‌رسد که یکی از راهکارهای مقابله با خشکی در گیاه سیب زمینی افزایش میزان پرولین در سلول باشد.