شرایط فعلی اقتصاد کشور ما گویای آن است که اکنون زمانی است که باید به صورت همه جانبه از بخش¬های مختلف اقتصادی حمايت شود. در این میان بحث تعاونی¬های تولید هم به عنوان یکی از¬ بخش¬های مهم در توسعه اقتصادی کشور باید مورد توجه قرار گیرد. بخش تعاون به عنوان یكی از اركان اصلی در نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، مورد توجه برنامه ریزان كشور قرار دارد و به منظور تحقق اهداف اقتصادی، هدایت فعالیت¬ها به سمت بخش تعاون از اهمیت ویژ¬ه¬ای برخوردار است. از سوی دیگر بررسی نقش تعاونی¬ها، به خصوص نقش تعاونی¬های تولید در توسعه پایدار کشاورزی کشور، ضروری به نظر می¬رسد. چنین به نظر می‌آید که رویکرد توسعه تعاونی¬های تولید روستایی به دلیل اهمیت چند جانبه¬ای که در حوزهای مختلف اقتصادی کشورمان دارد، بتواند مصداق بارزی از تحقق اهداف برنامه¬های توسعه کشور در بخش کشاورزی و همچنین توسعه اقتصادی کشور باشد. از این‌ رو این مطالعه سعی دارد با رویکردی توصیفی- پیمایشی، همراه با مطالعات کتابخانه¬ای و اسنادی، اثرات و نقش توسعه تعاونی¬های تولید روستایی در توسعه پایدار بخش کشاورزی کشور را مورد مطالعه قرار داده و در ادامه پیشنهادات لازم را جهت توسعه اینگونه تعاونی¬ها ارائه دهد.
نتایج مطالعه نشان می¬دهد که توسعه تعاونی¬های تولید کشاورزی در کشور ما می¬تواند اهداف زیر را در جهت توسعه پایدار کشاورزی و همچنین توسعه بخش روستایی به طور خاص برآورده کند: یکپارچه سازی کشت و ایجاد یک واحد اقتصادی بزرگ و گسترده تولید، تجمیع توانایی¬های پراکنده و ایجاد روحیه همکاری و مشارکت در کار و تولید، جلوگیری از خرد شدن واحدهای تولیدی کشاورزی، استفاده مشترک از ماشین¬آلات و تجهیزات و افزایش سطح مکانیزاسیون، افزایش درآمد تولیدکنندگان محصولات کشاورزی و کاهش هزینه¬های تولید، امکان ارائه آموزشهای فنی به اعضاء و همچنین امکان ایجاد مراوده و گفتگو بین اعضاء برای انتقال دانش بومی خود به همدیگر.