كشاورزي پايدار،نظامي با ملاحظات زيست محيطي وبا توجه به منافع اقشارمختلف جامعه است كه بايدزمينه را در جهت حركت به سوي نظام‌هاي كشاورزي پايدار فراهم كرد. كشاورزي پايدار را به مديريت صحيح منابع كشاورزي نسبت داده كه علاوه بر نيازهاي بشر كيفيت محيط زيست را بهبود ببخشد .عمليات زراعي پايدارمحورشامل موارد متعددي ازقبيل استفاده ازكودسبزوحيواني،رعايت تناوب زراعي،استفاده ازبذوراصلاح شده، مديريت تلفيقي آفات،اصلاح اراضي(زهكشي،شوري،تسطيح)مي باشد.ازمهمترين مشكلات موجود درپايداري كشاورزي وحفظ منابع خاك خصوصا در نواحي خشك، فرسايش خاك در مقابل عوامل فرسايش آب وباد مي‌باشدكه رسالت اساسي دركشاورزي پايدار، استفاده از روش‌هاي مختلف زراعي براي حفاظت خاك‌هاي زراعي در برابر عوامل فرساينده‌است.تكنيك‌هاي‌مورداستفاده شامل‌انجام روش‌هاي شخم‌حفاظتي، كشت مخلوط ورعايت تناوب‌هاي زراعي مي‌باشد.استفاده بيش از حدونامتعادل از كودهاي شيميايي در كشاورزي سبب افزايش هزينه‌هاي توليد و وابستگي به نهاده‌هاي بيروني ومنابع انرژي ازيك‌سو وكاهش بهره‌وري خاك،آلودگي آب‌هاي سطحي وزيرزميني ومتعاقبا اثرات منفي برسلامت انسان‌ها وسايرموجودات ازسوي ديگرگرديده است.درنتيجه،تقاضا براي توسعه كشاورزي پايدارواستفاده ازكودهاي بيولوژيك وزيستي درپاسخ به اثرات محيط زيستي واقتصادي كشاورزي رايج، رشدفزاينده اي داشته است.برهمين اساس باهدف معرفي وشناخت عمليات زراعي پايدارمحور ورعايت اصول اساسي آن به عنوان يكي از عوامل تعيين كننده پايداري كشاورزي، مي توان درجهت توسعه پايدار كشاورزي،استمرارتوليد ،حفظ‌منابع طبيعي و تداوم نسل ها نقش بسزايي ايفا كرد. به همين دليل درمقاله حاضرسعي شده است به اهميت كشاورزي پايدار، مزايا ومعايب كشاورزي پايدار ، نقش کودهای زیستی و ماده آلی در خاک، کشت مخلوط ، نقش كرم هاي خاكي‌درحاصلخيزي خاك ، كنترل بيولوژيك ومديريت تلفيقي آفات ونقش آن در کشاورزی پایدار پرداخته شود.