محدود بودن آب در دسترس از یک سو و افزایش جمعیت و توسعه مصارف صنعتی و کشاورزی از سوی دیگر موجب شده است که آب زیرزمینی به¬عنوان یک منبع ارزشمند تامین آب، روز به روز بیشتر مورد توجه واقع گردد. این مساله باعث شده است که در سالهای اخیر در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران، به ¬دلیل استفاده بی¬رویه از این منبع مهم آب و نیز کمبود بارش در این مناطق به همراه وضعیت زمین¬شناسی سفره¬های زیرزمینی، سطح آب زیرزمینی روز به روز پایین پایین¬تر رفته و کشاورزی و سایر بخش¬های مصرف کننده آب در این مناطق را با چالش اساسی روبرو کند. سدهای زیرزمینی به صورت موانعی احداثی در زیر زمین، می¬توانند با مهار آب¬های زیرسطحی، ذخیره آب زیرزمینی را افزایش داده و از چالش موجود در این زمینه بکاهند. همچنین می¬توان از این سدها جهت جلوگیری از نفوذ آب شور به اراضی کشاورزی و سفره¬های آب شیرین زیرزمینی بهره جست. سدهای زیرزمینی در مقایسه با سدهای معمول سطحی، با دارا بودن مزیت¬هایی همچون نداشتن تلفات تبخیر، داشتن عمر مفید دائمی، امکان آلوده شدن بسیار کم آب آنها و .. ، می¬توانند بیش از پیش، در مدیریت پایدار منابع آب، استفاده شوند.
در این مقاله سعی بر آن است که، در ابتدا وضعیت استفاده از آبهای زیرزمینی، نحوه ساخت و طراحی سدهای زیرزمینی ، مزایا و محدودیت ها و موارد کاربرد آنها ارائه گردد. در ادامه تلاش می¬شود خصوصیات محل احداث سدهای زیر¬زمینی و مراحل اجرای آنها بررسی گردد. در پایان با بررسی تاثیر استفاده از سد زیر¬زمینی بر مدیریت پایدار منابع آب و کشاورزی ، نمونه¬هایی از سد زیر زمینی در ایران را بیان می¬کنیم.