یکی از شیوه¬های اصولی نیل به پایداری، توجه به حفظ و افزایش تنوع گونه¬ای است. تحقیق حاضر به منظور بررسی و مطالعه الگوی پراکنش مکانی بلوط ایرانی به عنوان مهمترین گونه¬ی جنگل¬های زاگرس و مطالعه تنوع زیستی گونه¬های چوبی در جنگلهاي خرم¬آباد می¬باشد. این تحقیق در دو سامان عرفی در ارتفاعات مختلف از سطح دریا شامل قلعه¬گل(1740تا2520) و شهنشاه(1300تا1600 ) انجام گرفت. برای جمع¬آوری اطلاعات مورد نظر تعداد 86 قطعه نمونه در قلعه¬گل و 36 قطعه نمونه در شهنشاه در قالب شبکه آماربرداری به ابعاد500×300 برای قلعه¬گل و 500×200 برای شهنشاه به صورت تصادفی منظم برداشت شد. برای تحلیل تنوع زیستی از روش معمول قطعه نمونه با مساحت ثابت استفاده شد که برای برآورد تنوع گونه¬های چوبی، شاخص¬های تنوع شانون-وینر، سیمپون همچنین شاخص¬های یکنواختی و غنا محاسبه شد. برای مقایسه تنوع گونه¬اي دو منطقه مورد مطالعه از آزمون t مستقل استفاده گردید. نتايج اين تحقيق نشان ميدهد رویشگاه شهنشاه که در ارتفاع پایین¬تری از سطح دریا قرار دارد ضمن داشتن شاخص¬های تنوع گونه¬ای بیشتر دارای شاخص¬های یکنواختی و غنای بیشتر نیز میباشد، همچنین رویشگاه شهنشاه از تنوع زیستی بیشتر برخوردار بود. نتایج آزمونt نشان می¬دهد که بین ارتفاع از سطح دریا با شاخص¬ تنوع شانون- وینر و سیمپسون ، شاخص¬ یکنواختی اسمیت ویلسون و شاخص غنای مارگالف ارتباط معنی¬داری وجود دارد.