با افزايش روز افزون جمعيت، نیاز بشر به مواد غذایی بیشتر شده که این خود موجب مصرف بی رویه نهاده های کشاورزی، به ویژه سموم و کودهای شیمیایی و آفت کش ها شده است. با توجه به افزایش مصرف کود و آفت کش ها که سبب بروز مشکلات زیست محیطی و بهداشتی شده اند، نگرانی های روز افزونی درباره محیط زیست جهانی و منافع آیندگان ایجاد شده و مفهوم کشاورزی ارگانیک اهمیت فزاینده ای در راستای توسعه ی کشاورزی پایدار در سرتاسر جهان پیدا کرده است.از آنجایی که مبانی به کار گرفته شده در کشاورزی ارگانیک همان مبانی حاکم بر اکوسیستم های طبیعی است می توان آن را تلاشی در جهت تحقق توسعه پایدار و همچنین واکنشی در مقابل پیامدهای انقلاب سبز که به تخریب و تحلیل محیط زیست منجر شده است دانست. در حال حاضر پايداري در رابطه با كشاورزي ارگانيک به صورت يک جنبش، به سرعت در بسياری از كشورهای در حال رشد مورد ملاحظه قرار گرفته است.
با توجه به اهمیت بخش کشاورزی در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... در کشورمان و نقش حساس منابع پایه و طبیعی برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی، سعي شده است، در این مقاله که حاصل مطالعات کتابخانه ای می باشد، به مفهوم پايداري با تاكيد بر كشاورزي ارگانيک پرداخته شود.