تنش خشکی یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد ذرت دانه¬ای در اکثر مناطق ایران است. به¬منظور بررسی و مقایسه صفات رویشی و عملکرد کمی هیبریدهای داخلی و خارجی ذرت تحت شرایط آبیاری عادی و تنش خشکی در شرایط استان خوزستان، آزمایشی در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1390 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل 2 سطح تنش (آبیاری نرمال و تنش خشکی) و 12 رقم بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که هیبرید و تنش تأثیر معنی¬داری بر ارتفاع بوته، قطر بلال، طول بلال، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک داشتند. اثر متقابل هیبرید و تنش خشکی بر هیچکدام از صفات مورد بررسی معنی¬دار نبود. بیشترین عملکرد دانه در حالت آبیاری نرمال به مقدار 10045 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که اختلاف معنی داری با تیمار تنش خشکی داشت. در مورد تأثیر رقم بر عملکرد دانه، بیشترین عملکرد دانه در رقم DKC 6375 به مقدار 9628 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به سایر ارقام برتر بود. بیشرین عملکرد بیولوژیک در حالت آبیاری نرمال به¬مقدار 19907 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به حالت تنش 43 درصد افزایش نشان داد. در مورد تأثیر هیبرید بر این صفت، بیتشرین عملکرد بیولوژیک در هیبرید 89 MAY 70به¬مقدار 18380 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به هیبرید KSC 705، 24 درصد افزایش نشان داد. به طور کلی رقم DKC 6375 مقاومت بهتری نسبت به شرایط تنش خشکی نشان داد و به عنوان رقم برتر معرفی شد.