علف¬های هرز اولین و پیشگام¬ترین جزء نظام پیچیده بیولوژیکی محسوب می¬شود. حضور این گیاهان ناخواسته به دلیل رقابت با گیاهان زراعی برای جذب آب و مواد غذایی کاهش عملکرد را موجب می¬گردد. از آنجا که این گونه¬های گیاهی بطور ناخواسته وارد جامعه گياهان زراعي می¬شوند، لذا بخش زیادی از هزینه¬های كشاورزان صرف مبارزه با علف¬هاي هرز مي¬شود. روش¬های مختلف مدیریت علف¬های هرز شامل پیشگیری، کنترل مکانیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و زراعی می¬باشد. از آنجا که علف‌هاي ‌هرز ممكن است از طريق بذرهای آلوده، انتقال قسمت¬هايي از گياه يا بذر آن از طريق ادوات كاشت، كود دامي، كمپوست و حيوانات اهلي، از طريق آبياري و زه¬آب¬ها و همچنين از طريق علوفه و دانه¬هاي خوراكي وارد منطقه جديد شوند؛ بنابراین، پيشگيري مناسب¬ترين روش كنترل علف‌هاي ‌هرز محسوب می¬شود. كنترل مكانيكي گياهان هرز با از بين بردن گياهان با شيوه¬هاي گوناگون مانند وجين دستي، کولتیواتور و انجام شخم به كمك گاوآهن و ديسك امكان¬پذير است. اگرچه تلاش¬های رایج بمنظور حذف علف¬های هرز با استفاده از انواع علف کش¬های شیمیایی، منجر به کاهش رقابت این گونه¬های گیاهی و در نتیجه افزایش عملکرد شده است، ولی آلودگی محیط زیست، افزایش هزینه¬های تولید، افزایش مقاومت تعدادی از گونه¬های علف¬ هرز نسبت به علف¬کش¬ها، حذف گونه¬های غیرهدف و کاهش تنوع زیستی را نیز به دنبال داشته است. کنترل بیولوژیکی علف¬های هرز روشي است كه ضمن رعايت اصول اكولوژيكی با بكارگيري دشمنان طبيعي شامل حشرات و عوامل بيماري¬زاي علف هرز، تراكم آنها را در زير سطح زيان اقتصادي نگه مي¬دارند؛ به طوریکه در طولانی مدت مشکل اقتصادی در پی نداشته باشد. روش‌های زراعی حذف علف‌های هرز غالباً طی فرآیند طبیعی تولید گیاهان زراعی اعمال می‌شوند. این روش¬ها عمدتاً شامل تناوب گیاهان زراعی، رقابت گیاهان زراعی، خاك¬پوش¬ها، آفتاب¬دهي خاك، کاشت گونه¬های مختلف گیاهان پوششی و عملیات برداشت می‌باشند. گیاه پوششی به منظور پوشش¬دهی سطح خاک جهت بهبود حاصلخیزی و باروری، افزایش ماده آلی، حفظ یا افزایش قابلیت دسترسی به عناصر غذایی، بهبود خصوصیات فیزیکی، تعدیل درجه حرارت، ممانعت از فرسایش و کاهش مشکلات ناشی از عوامل بیماری¬زای خاکزی کاشته می¬شوند. استفاده از گیاهان پوششی از طریق آزادسازی مواد آللوشیمیایی می¬تواند بعنوان یکی از روش¬های غیرشیمیایی مهم در کنترل علف¬های هرز گیاهان زراعی محسوب شود. بدین ترتیب، از آنجا که کاشت گیاهان پوششی همراه گیاه زراعی اصلی در راستای دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار، راهکار مدیریتی سودمندی برای کنترل علف¬های هرز به شمار می¬رود؛ می¬توان کاشت این گیاهان را به عنوان راهکاری مدیریتی و چندمنظوره در راستای دستیابی به توسعه پایدار بوم¬نظام¬های زراعی در درازمدت مدنظر قرار داد.