انجام برنامه¬ریزی¬های دقیق برای تولید، مستلزم دسترسی به پیشینه زمین برای برآوردهای قابل قبول از عملکرد محصولات زراعی می¬باشد تا بتوان با تعیین نیاز بازار در مورد توسعه یا کاهش کاشت محصول در سطح کلان به نوعی پیش آگاهی دست یافت. پهنه¬بندي اگرواكولوژيكي از جمله روش¬هايي است كه بمنظور تعيين پتانسيل توليد محصولات زراعي در پهنه¬هايي با حداكثر همگني توسعه يافته است. منظور از پهنه¬بندی اقلیمی مشخص نمودن مناطقی است که از نظر متغیرهای اقلیمی مشخص مانند دما، بارندگی و غیره دارای وضعیت مشابهی هستند. امروزه از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) بر اساس رابطه بین متغیرهای اقلیمی برای تهیه نقشه¬های اقلیمی استفاده می¬شود. در این روش منطقه جغرافیایی به واحدها یا پهنه¬هایی همگن با حداکثر شباهت از نظر خصوصیات خاک و اقلیم، عملکرد پتانسیل محصولات زراعی تقسیم می¬شود. در هر پهنه بوسیله یک مدل شبیه¬سازی پیش¬بینی شده و با انتقال نتایج به محیط GIS، نقشه پتانسیل عملکرد در مقیاس منطقه¬ای تهیه می¬شود. پهنه¬بندی اکولوژیکی- کشاورزی بعنوان پایه و اساس توسعه کشاورزی و الگوی مناسب و با اهمیت برای ارزیابی منابع اراضی، برنامه¬ریزی و مدیریت بهتر منابع مورد استفاده قرار می¬گیرد. هدف از این نوع پهنه¬بندی، فراهم آوردن یک پایگاه جامع و کامل از خصوصیات منابع اراضی به منظور برنامه¬ریزی و سازماندهی بهره¬برداری بهینه از اراضی از طریق تعیین خصوصیات و مشخص نمودن پتانسیل موجود و محدودیت¬های اراضی می¬¬¬باشد. بدین ترتیب، می¬توان از پهنه¬بندی اکولوژیکی کشاورزی که اراضی مناسب برای کاشت گونه¬های مختلف را تعیین می¬کند، بعنوان ابزاری مناسب برای تعیین الگوی کاشت، برنامه¬ریزی دقیق اراضی و مدیریت بهتر منابع بمنظور دستیابی به توسعه پایدار در بوم¬نظام¬های زراعی کشور بهره جست تا بتوان دورنمای پایداری و ثبات را برای اراضی کشور در آینده ترسیم نمود.