پرايمينگ يكي از روشهاي بهبود بنيه بذر به وي‍ژه در شرايط تنش رطوبت است. هدف تحقيق حاضر بررسي تيمارهاي مختلف پرايم بر ويژگي هاي جوانه زني گندم رقم الوند در شرايط تنش رطوبت بود، بدين منظور آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در آزمايشگاه فيزيولوژي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا انجام گرفت. فاكتورها شامل پرايمينگ بذر در پنج سطح: (شاهد (عدم پرايم)، آب معمولي، اوره 5 گرم در ليتر، اوره10 گرم در ليترو اوره 15گرم در ليترآب) و تنش رطوبت در دو سطح (0و8- بار) ودر سه تكرار بود. صفات مورد بررسي در آزمايش عبارت بودند از درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول و وزن تر ريشه چه و ساقه چه و نسبت طول ساقه چه به طول ريشه چه. نتايج مشخص نمودكه اثر تنش رطوبت بر روي صفات مورد بررسي معني دار شد و تنش رطوبت سبب كاهش همه صفات اندازه گيري شده به استثناي نسبت طول ريشه چه به ساقه چه گرديد و نسبت طول ريشه چه به ساقه چه در اثر تنش رطوبت افزايش يافت. در اين تحقيق تيمارهاي پرايم اثري بر صفات مورد بررسي نشان ندادند به غیر از صفت طول ساقه¬چه که سبب افزایش آن گردید.