عدس یکی از انواع اصلی حبوبات می¬باشد که با داشتن درصد بالایی از پروتئین، کیفیّت و ارزش غذایی خوب و هضم آسان از اهمیت خاصّی در میان حبوبات برخوردار بوده و به عنوان یکی از مهمترین منابع پروتئین در تغذیه مردم استفاده می¬شود. در سالهای اخیر کشت این گیاه در استان اردبیل رشد فزاینده¬ای داشته اما با توجه به تأثیر عوامل گوناگون بر رشد و عملکرد عدس، فرآیند سنجش تناسب اراضی برای کشت آن مستلزم استفاده از اطلاعات جامع و متنوع مکانی و توصیفی است. لذا در این پژوهش حاظر با در نظر گرفتن نیازهای اکولوژیک گیاه عدس از روش¬های تصمیم¬گیری چند معیاره (MCDM)، مبتنی بر روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، (روش مقایسه زوجی و روش نسبتی) استفاده شده و سپس تحلیل¬های لازم براساس نتایج بدست آمده انجام گرفت. داده¬های مورد استفاده در این پژوهش عبارت¬اند از بارندگی سالانه، بارندگی طول دوره رشد عدس، دمای طول دوره رشد، رطوبت نسبی، باد، ارتفاع، شیب، جهت و عمق خاک می¬باشند. نهایت اینکه، اراضی مساعد استان اردبیل جهت کشت گیاه عدس از لحاظ عناصر و عوامل اقلیمی ارزیابی و شناسایی شدند. نتیجه تحقیق نشان می¬دهد براساس سنجش عناصر اقلیمی، مناطقی که در وضعیت خیلی مناسب، مناسب، متوسط و نامناسب قرار دارند به ترتیب 36.98 ، 21.47، 20.25 و 21.29 در صد از کل مناطق استان و براساس سنجش عوامل اقلیمی، به ترتیب 55، 25، 8 و 12 درصد از کل مناطق استان و درنهایت با ترکیب هر دو (عناصر و عوامل اقلیمی)، به ترتیب 18، 45، 25 و 11 درصد از مساحت استان اردبیل را به خود اختصاص داده¬اند.