نیتروژن یکی از عناصری است که در طبیعت و در سطح گسترده پراکنده است. مهمترین عنصر غذایی مورد نیاز گیاهان زراعی و باغی بوده و بعد از آب، مهمترین عامل محدود کننده رشد است. بررسی ها نشان داد که به دلیل عدم رعایت مصرف بهینه کود و نیز عدم توجه به مسائل زیست محیطی، تداوم مصرف نامتعادل کودها اثرات تخریبی بر جای گذاشته که از جمله این اثرات سوء، تجمع نیترات در آبهای زیرزمینی و تجمع کادمیم در خاکهای شالیزار و دانه برنج می باشد از طرف دیگر سمیت حاصله از ورود نیترات به زنجیره غذایی مشکلات حاد ایجاد می کند. با تنظیم مقدار مصرف کود بر اساس نیاز گیاه (نوع رقم)، آزمون خاک و افزایش راندمان مصرف کود (کاهش مصرف کودهای شیمیائی) بدون کاهش عملکرد در واحد سطح می توان در کل هزینه تولید، صرفه جوئی نمود. به طور کلی بایستی علاوه بر رعایت روش¬های مناسب اعمال کود و استفاده از تناوب زراعی مناسب، به جایگزینی کودهای شیمیایی با کودهای آلی توجه ویژه کرد که می توان به مواردی همچون استفاده از کودهای زیستی، ورمی کمپوست، کمپوست آزولا و کودهای نیتروژنه کندرها اشاره کرد.