به منظور بررسی پایداری اکوتیپ های مختلف سورگوم تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در شرایط گلخانه و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محل دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. اکوتیپ های مورد بررسی شامل: سه اکوتیپ علوفه ای، دو اکوتیپ جارویی و یک اکوتیپ قندی بود. سطوح شوری اعمال شده شامل شوری های صفر، چهار، هشت و دوازده دسی زیمنس بر متر بودند. در پایان آزمایش پارامتر های ارتفاع، وزن تر اندام هوایی، محتوای کلروفیل a و b، RWC و نسبت یون سدیم به پتاسیم اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فاکتور اکوتیپ در مورد صفات ارتفاع بوته، وزن تر اندام هوایی، کلروفیل a و نسبت یون سدیم به پتاسیم در سطح یک درصد و در مورد صفات RWC و کلروفیل b در سطح پنج درصد معنی دار گردید. اثر فاکتور شوری در این آزمایش در مورد تمامی صفات در سطح یک درصد معنی دار گردید. اثر متقابل اکوتیپ×شوری فقط در مورد صفات وزن تر اندام هوایی و نسبت سدیم به پتاسیم معنی دار گردید. بر طبق نتایج مقایسه میانگین برای سطوح مختلف شوری، افزایش شوری منجر به کاهش معنی دار در میانگین ارتفاع بوته، وزن تر اندام هوایی، RWC و محتوای کلروفیل a و b شده است در حالیکه نسبت یون سدیم به پتاسیم در اکوتیپ ها با افزایش شوری افزایش یافته است. همچنین نتایج مقایسه میانگین اکوتیپ های مختلف سورگوم نشان داد که بیشترین میزان ارتفاع بوته با میانگین 25/161 سانتی متر مربوط به اکوتیپ جارویی 2 بود. بیشترین مقدار صفات وزن تر بوته، محتوای کلروفیل a و b برای اکوتیپ جارویی بدست آمد، همچنین اکوتیپ های جارویی 1 و2 علاوه بر داشتن حداکثر RWC در بین سایر اکوتیپ ها دارای حداقل نسبت یون سدیم به پتاسیم بودند و این به معنی توانایی این اکوتیپ ها در به حداقل رساندن تجمع یون سدیم در بافت های گیاهی و به دنبال آن جلوگیری از آسیب های بعدی است که در نهایت منجر به داشتن یک تولید نسبتا پایدار در این شرایط نامساعد محیطی (شوری) می شود.