امروزه در مديريت منابع آب، تغييراقليم به عنوان يكي از چالش‌هاي اصلي مورد توجه مي‌باشد. به منظور مديريت منابع آب و کشاورزی، بررسی تغییرات پارامترهای اقلیمی به ویژه دما و بارش می‌تواند در جهت آشکارسازی تغییرات اقلیمی و شناخت دوره‌های تر و خشک موثر باشد. در این پژوهش روند تغییرات تبخیر - تعرق مرجع و بارش، در طول سال زراعی در ایستگاه¬های سینوپتیک شهرکرد و بروجن واقع در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از روش‌های ناپارامتری مورد بررسی قرار گرفت. از ميان داده‌هاي ورودي براي تبخير – تعرق دماهای كمينه، بيشينه و متوسط در مقیاس فصلی و سالانه با استفاده از دو آزمون من- کندال و Sen’s Estimator که جزو متداول‌ترین روش‌های ناپارامتری تحلیل روند سری‌های زمانی به شمار می‌روند مورد بررسی قرار گرفت. مقايسه نتايج حاصل از اين دو روش که در بیشتر موارد پاسخ یکسانی می¬دهند نشان می‌دهد که در ایستگاه شهرکرد کمینه و میانگین سالانه دما با احتمال 99% دارای روند کاهشی معنادار می‌باشد. در مقیاس فصلی در ایستگاه شهرکرد در تابستان و بهار روند کاهشی دما وجود داشته، و در بروجن روند افزایش دما را طی دوره آماری می¬توان مشاهده کرد. نتايج همچنين بيانگر اينست که بارش و تبخیر- تعرق در هیچ یک از ایستگاه‌ها نه در مقیاس سالانه و نه در مقیاس فصلی روند معناداری نداشته¬اند.