تحقیق حاضرکه با استفاده از مطالعه‌ی منابع کتابخانه‌ای و بررسی اسناد مکتوب و منابع اینترنتی به دست آمده به بررسی نقش توسعه پایدار کشاورزی در بهره‌وری تولید محصولات کشاورزی می‌پردازد. اگرچه كشاورزي رايج در زمينه توليد غذا براي جمعيت فزاينده‌ي جهان و بهبود شرايط تغذيه‌اي نقش مؤثري داشته است ولي مشكلات اقتصادي ـ اجتماعي و زيست محيطي ناشي از آن باعث شده است كه امروزه به صورت نوعي آنتي‌تز به آن نگريسته شود و تز جديدي در قالب كشاورزي پايدار مطرح شد. كشاورزي پايدار نوعي از كشاورزي است كه كيفيت زندگي نسل‌هاي فعلي و آتي را از طريق حفظ و بهبود فرآيندهاي اكولوژيكي كه زندگي بدان وابسته است، بهبود مي‌بخشد. به طور كلي در كشاورزي پايدار عمدتاً از جريان‌هاي منابع داخلي استفاده مي‌شود. برخی از مشخصه‌های کشاورزی پایدار عبارتند از: همگام با طبيعت، متكي بر بينش جامع و كل‌نگر، اتكا به اقتصاد تعاوني، اتكا به فن‌آوري‌هاي بوم سازگار، بر مبناي توزيع متعادل و منصفانه منابع و بر پايه اقتصاد زيست محيطي و دورنگر باشد را می‌توان نام برد. برای توسعه کشاورزی پایدار راهبردهای همانند؛ افزایش کارایی و بهره‌وری، ایجاد تنوع در نظام‌های تولیدی و فعالیت‌های اقتصادی و کاهش اتلاف منابع و نهاده‌ها تولید وجود دارد. بهره‌وری در بخش کشاورزی یکی از مهمترین عوامل توسعه پایدار است. علی‌رغم توانمندی‌های بالقوه کشاورزی، به دلیل بهره‌وری پایین بخش کشاورزی آن چنان که باید اقتصادی و مقرون به صرفه نیست. مناسب‌ترین راه حل جهت بر قرار ساختن نرخ رشد لازم در بخش کشاورزی بهبود بهره‌وری عوامل تولید یعنی بدست آوردن تولید بیشتر از مجموعه ثابتی از عوامل تولید است. بهره‌وری را می‌توان عامل کلیدی دانست که بخش کشاورزی را قادر می‌سازد تا از طریق ترکیب بهینه منابع در اختیار، دانش و مهارت‌های انسانی، فنآوری تجهیزات، انرژی و سرمایه، ارزش افزوده ایجاد کند که پی آن، افزایش و رشد بهره‌وری به حرکت بخش کشاورزی از سطحی به عمقی منجر می‌شود.