دانش بومی هر ملت چه از جنبه علمی و چه از لحاظ اجتماعی برای خود آن ملت و برای در سراسر جهان اهمیت بسیاری دارد. افزایش سریع جمعیت و کار برد نسنجیده تکنولوژی تغییرات زیادی را موجب شده ایت. گنجینه دانش مدرن و صنعتی بشر فاقد اصول و روش هایی است که استفاده بهینه از منابع طبیعی را میسر کند. بنابراین دانش بومی با دیدگاه کل نگر برای کشاورزی بوم شناختی موثر تشخیص داده شده است. تاکید دانش بومی بر دیدگاه سیستمی است و پروژه های روستایی را به ساکن شدن در روستا ها سوق داده است. دانش بومی یا محلی برای بوم شناختی کشاورزی ضروری است. معنا و مفهوم دانش بومی در زبان فارسی را می توان مجموعه اطلاعات مردم ، دانش توده مردم و دانش توده فرهنگ مردم بیان کرد. در کتاب انتقال تکنولوژی به بحث در خصوص دانش سنتی پرداخته است و اشاره می کند که دانش سنتی در مورد کشاورزی دانشی است که کشاورزان از تجربه خود آموخته و از نسلی به نسل دیگر منتقل
می کنند.دانش سنتی بسیار آهسته جمع می شود، اما آنچه که باقی می ماند در طول زمان بارها آزمایش شده است. چنین دانشی شامل مشاهدات زیرکانه و دقیق در مورد گیاهان ، حیوانات، آب و هوا ، خاک، آفات نباتی و نظامهای طبقه بندی شده است که کاملاً با اوضاع و احوال محلی مطابقت داردو چون کشاورزان و خانواده های آنان نسل ها با آن زندگی کرده اند، دقیق و قابل پیش بینی ایت و از نظر حجم بسیار وسیع تر و گسترده تر از دانشی است که در ایستگاه های تحقیقاتی وجود آمده است
هدف از مطالعه این مقاله بررسی نقش دانش بومی در مورد کشاورزی بوم شناسی است.