امروزه رشد روزافزون جمعیت، موجب نیاز بیشتر بشر به مواد غذایی گردیده که این عامل موجب گسترش تولیدات کشاورز ی و استفاده بیشتر از کود و سموم دفع آفات شده، که علاوه بر آلوده سازی خاک و منابع آب های سطحی و زیرزمینی، باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونه های جانوری و گیاهی نیز می شود. بر این اساس، توسعه پایدار به منظور مدیریت و حفاظت از منابع پایه در این زمینه، اقداماتی را توصیه می کند. استفاده از ضایعات کشاورزی در بخش¬های مختلف، مثل بخش¬های تولیدی کشاورزی یکی از اقدامات در راستای کشاورزی پایدار است. در این تحقیق به بررسی اثر بسترها مختلف(حاصل از ضایعات کشاورزی) در رشد و نمو نشا گوجه فرنگی پرداخته شد. بسترهای آلی مورد استفاده باگاس نیشکر، پوست درخت بلوط و تراشه چوب صنوبر بود که در نسبت¬های حجمی مختلف با ماسه و پرلیت در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار و 6 مشاهده انجام شد.محلول غذایی براساس فرمول تهیه و در فرکانس¬های زمانی مشخص در اختیار گیاه قرار می¬گرفت. پس از پایان دوره رشد نشا گیاهان برداشت و اثر بسترها بر شاخص¬های رشدی نشاء گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت، و مشاهده شد تیمارهای حاوی پرلیت نسبت به ماسه با جزء آلی ثابت، از میانگین شاخص رشدی بیشتری برخوردار هستند. ودر بخش آلی باگاس نتایج بهتری را نسبت به پوست درخت بلوط و تراشه چوب نشان داد.