سرمای دیررس بهاره یکی از فاکتورهای مهم و عامل محدودکننده رشد و تولید درختان گردو به شمار می آید. شناسایی و جمع آوری ژنوتیپ های مقاوم به سرمای دیررس بهاره یکی از برنامه های مهم اصلاحی در این محصول به شمار می رود. تعداد 15 ژنوتیپ از بین ژنوتیپ های موجود در باغ گردوی 40 هکتاری کشت و صنعت خرمدره که در سال 1389 خسارت کمتری در اثر سرمای دیررس دیده بودند انتخاب شدند. خصوصیات مورفولوژیکی و پومولوژیکی این ژنوتیپ ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس اثر زنوتیپ ها بر روی صفات کمی مورد مطالعه نشان می دهد که از نظر محیط تنه، تعداد میوه در درخت، میانگین وزن میوه، وزن مغز، درصد ماده خشک مغز، چربی مغز، و پروتئین مغز تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها وجود دارد. سنگین ترین میوه در میان ژنوتیپ ها، در ژنوتیپ 15 و 10 و سبک ترین میوه در ژنوتیپ 3 اندازه گیری گردید. بیشترن وزن مغز در میان ژنوتیپ ها، در ژنوتیپ 15 و سبک ترین وزن مغز میوه در ژنوتیپ 3 اندازه گیری گردید. درنهایت 4 ژنوتیپ 15، 10، 4 و 7به عنوان ژنوتیپ های برتر شناخته شدند.