برای بررسی اثرات تلقیح دو اکوتیپ محلی شبدرایرانی با سویه های مختلف از باکتریRhizobium leguminosarum biovar trifoli توام با باکتری افزاینده رشد (PGPR) Pesudomonas putida بر روی صفات کیفی علوفه. آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و دامپروری شهرستان گلپایگان انجام شد. عوامل اصلی این آزمایش یک سویه باکتری سودوموناس پوتیدا (PS -168) و تیمار بدون تلقیح با باکتری سودموناس دو سویه باکتری ریزوبیوم Rb-13)و(Rb-3 و تیمار بدون تلقیح با باکتری های ریزویبوم، و دواکوتیپ محلی شبدر ایرانی بنام هفت چین اصفهان (V2) و هفت چین مرکزی (V1)، PS -168 بودند. این طرح شامل سه تکرار و هر تکرار دارای 12 تیمار بود و در کل چهار چین برداشت شد. سودوموناس به عنوان تنظیم کننده تثبیت نیتروژن درکنار ریزوبیوم بکار برده شد. نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که تلقیح با باکتری های ریزوبیوم و سودوموناس تاثیر معنی دار بر روی صفات کیفی ندارد و باعث افزایش کیفیت در علوفه نمی شوند به جزءعامل چین که به تنهایی ویا در اثر متقابل دوگانه با این عوامل باکتریایی یرروی صفات کیفی دردو اکوتیپ مورد برسی درآین آزمایش تاثیر گذار بوده است.وباعث افزایش ویا کاهش صفات مورد نظر شده اند.