در شرایط کنونی کاهش کمی و کیفی منابع آب به یک معضل جهانی تبدیل شده است. این موضوع در کشور ایران، بخش کشاورزی را دچار مشکلات فراوان کرده است. هدف اصلی تحقیق حاضر، تحلیل مديريت پايدار منابع آب زراعي در در استان همدان میباشد. این تحقيق از نوع تحقيقات كاربردي و به روش توصيفي و همبستگی بوده و از تکنیک تحلیل عاملی در تعیین عوامل مؤثر بر مديريت پايدار منابع آب زراعي استفاده شده است. تعداد نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران برآورد گردید N=958 144n= جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعه اسنادي و به شيوه ميداني بوده است. در بخش میدانی با استفاده از روش نمونه گیری ساده از 8 روستا اطلاعات جمع آوری شد. براي سنجيدن اعتبار پرسشنامه ضريب کرونباخ آلفا برابر با 84 درصد محاسبه گرديد. بر اساس نتایج حاصل بین میزان بازديد از مزارع نمایشی، مشارکت اجتماعی، متغیرهای میزان استفاده از کانال های ارتباطی، میزان شركت در كلاس هاي آموزشي، درآمد، سطح مکانیزاسیون، مشورت با ساير انگورکاران و ميزان تماس مروجان كشاورزي با انگور داران با متغیر سطح مديريت پايدار منابع آب زراعي در سطح 0/001 رابطه مثبت و معنی داری به دست آمد. در ادامه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر سطح مديريت پايدار منابع آب زراعي از تکنیک تحلیل عاملی بهره گرفته شد. به منظور بررسی مناسب بودن داده ها برای تحلیل عاملی از آزمون های KMO بهره گرفته شد. نتایج حاصل نشان می دهد که داده ها برای تحلیل عاملی مناسب میباشند. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل عاملی مشخص شد که پنج عامل: ویژگی های اقتصادی، متغیرهای فعالیتهای آموزشی و ترویجی، فعالیتهای اجتماعی، دانش و اطلاعات و حمایت های دولت در مجموع 70 درصد تغییرات سطح مديريت پايدار منابع آب زراعي راتبیین می نماید. یعنی اگر در برنامه ریزی های مختلف اين پنج عامل مورد توجه مناسب قرار گيرد، مي توان اعتقاد داشت که بهبود سطح دانش فنی انگور داران شهرستان ملایر در زمینه کشاورزی پایدار در حد بالایی تحت پوشش قرار گرفته شود.