در کشورهای توسعه یافته، کشاورزی مدرن بر سیستم های کشاورزی، با نهاده بالا متکی است که سازگار با محیط زیست نیست و به علت محدودیت های منابع در آینده نزدیک از پایداری لازم برخوردار نمی باشد. سیستم های تولیدی نهاده بالا اغلب شامل وسعت زمین به جرایب بزرگ با تکیه بر ماشین آلات سنگین، ارقام پرمحصول، کودهای مصنوعی و طبیعی، برنامه های کاربردی مکرر آفت کش ها، و استفاده از آبیاری تشکیل شده است.کاهش منابع در کنار افزایش جمعیت، استفاده از سیستم های با نهاده زیاد را غیرپایدار ساخته است. استمرار استفاده از این سیستم ها در آینده به علت فقدان منابع خاک، انرژی و فسفر به طور فزاینده ای دشوار شده است. یکی از چالش های عمده پیش روی کشاورزی در سراسر جهان این است که چگونه نیاز غذایی جمعیت رو به افزایش را تامین نموده و همزمان عدالت اجتماعی و محیط زیست بهبود یابد.