بر این اساس وبا توجه به تحقیق حاضربا هدف دستیابی به رابطه بین تغییر رسوبدهی باتغییرکاربری اراضی در مقیاس حوزه آبخیز ومشخص کردن سهم مشارکت انواع مختلف استفاده در بخش پایاب حوزه آبخیز شهرچای واقع در استان آذربایجان غربی در حدفاصل بین دو ایستگاه رسوب سنجی میرآباد وبند با بررسی تغییر کاربری اراضی در این منطقه از سال 1336 تا 1385 براساس نتایج گزارش های موجود درمنطقه وبا استفاده از تفسیر عکس های هوایی وتصاویر ماهواره ای وتجزیه وتحلیل داده های بارش، رواناب ورسوب اندازه گیری شده در چهار مقطع زمانـــــی1336-1328 ، 1369-1337 ، 1379-1370و 1385-1380به مرحله اجرا در آمده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق مستند ومبتنی بر تجزیه وتحلیل همبستگی بین تغییر کاربری اراضی با تغییرات رسوبدهی در حوزه آبخیز مورد مطالعه نشان دهنده ی این است که افزایش وسعت اراضی دیم وتخریب شده (غیرتولیدی) به دلیل معنی دار بودن همبستگی مثبت آنها با افزایش مقادیر رسوب ویژه در سطح اعتماد 95 درصد به ترتیب با ضرایب همبستگی0/91 و0/95از یکسو ومعنی دار بودن همبستگی منفی بین افزایش وسعت اراضی مرتعی با کاهش مقدار رسوبدهی در سطح اعتماد 95 درصد، تأثیر محسوس وقابل ملاحظه ای در تغییرات رسوبدهی دارند. بنابراین توصیه می شود با بهینه سازی کاربری اراضی در حوزه های آبخیز به عنوان یک راه حل مؤثر در کاهش فرسایش وتولیدرسوب وپیشگیری از پدیده زیانبار فرسایش وبه تبع آن پیآمدهای منفی تولید رسوب، اقدام به مدیریت آبخیز ها از این طریق شود.