در برداشتی بسیار ساده مدیریت به معنای استفاده مناسب از منابع مادی و انسانی برای دستیابی به هدف‌های سازمان است و استفاده مناسب شامل پیش بینی‌ها و فعالیت‌هایی است که به برنامه ریزی، سازمان دهی و هدایت و کنترل مربوط می‌شود و از وظایف اساسی مدیریت محسوب می‌شود. مدیریت مشارکتی عبارت است از بوجود آوردن فضا و نظامی که تمامی کارکنان و مشتریان یک سازمان در روند تصمیم‌گیری و حل مسائل سازمان همکاری و مشارکت کنند و از آنجا که توسعه پایدار جریانی است که مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی، طرز تلقی مردم و نهادهای ملی و نیز تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری و ریشه کن کردن فقر مطلق است و می‌کوشد نشان دهد که مجموعه نظام اجتماعی، هماهنگ با نیازهای متنوع اساسی و خواسته‌های افراد و گروه‌های اجتماعی در داخل نظام است لذا رسیدن به چنین دستاوردی مستلزم یک مدیریت پایدار از نوع مدیریت مشارکتی می‌باشد.