دستیابی به توسعه پایدار در گرو توجه به ارکان اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی در یک جامعه است و فعالیت‏های صنعتی به عنوان فعالیتی اثرگذار بر تمامی ارکان توسعه بیش از گذشته نیازمند مطالعه است. حال در صورت افزایش ناگهانی فعالیت‏های صنعتی به منطقه‏ای آثار زیست محیطی جبران‏ناپذیری بر محیط وارد می‏گردد. شهرک‏های صنعتی اگرچه باعث جذب سرمایه‏گذاری، افزایش رونق اقتصادی شهر، افزایش درآمد شهرداری‏ها و ایجاد فرصت‏های شغلی می‏شوند ولی تاثیرات منفی از قبیل فشار بر زیرساخت‏های شهری، افزایش مهاجرت به شهرها و حاشیه‏نشینی و آلودگی هوا را در پی داشته‏اند. این مقاله ضمن ارائه انواع الگوهای استقرار شهرک‏های صنعتی در ایران به محاسبه ضریب همبستگی r پیرسون پرداخته تا با بررسی مهاجرت‏های روستا – شهری و آثار مثبت و منفی شهرک‏ها که تاثیر مهمی در توسعه پایدار منطقه‏‏ای دارند به ارائه راهکارهای برای دستیابی به توسعه پایدار خواهد پرداخت.روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است.
این مطالعه نشان می دهد که روند کنونی بهره برداری از طبیعت علیرغم برخی فعالیت ها و تمهیدات محدود کننده، فراتر از ظرفیت تحمل محیط بوده و بیم آسیب های جدی و نابودی توان های طبیعی و البته اقتصادی منطقه می رود و در نهایت می کوشد تا به هدف ایجاد پایداری در محیط طبیعی و توسعه اقتصادی برسد.