محصول سویا در منطقه مغان غالبا به صورت مستقیم با کمباینهای متداول انجام می گیرد . برداشت سويا با كمباين داراي تلفاتي است اين تلفات منجر به كاهش سود مي‌گردد. اگرچه نمي توان تلفات را به صفر رساند ولي مي توان آن را در حد مقدار افت در قسمت هاي مختلف كمباين اندازه گيري و تا حد قابل قبولي كنترل نمود. در اين تحقيق با استفاده از يك روش استاندار تلفات برداشت به دو دسته قبل از برداشت )طبيعي ( و حين برداشت كه شامل افت دانه و غلاف در دماغه، افت قسمت كوبش و نهايتا افت قسمت جدا كننده مي باشند، تقسيم مي شود اين تحقيق به صورت طرح فاكتوريل درقالب بلوك‌هاي كامل تصادفي اجرا شد فاكتورها عبارت است ار فاكتور درصد رطوبت در سه سطح: الف-درصد رطوبت در گستره‌هاي 18-20% ب -12- 14% ج -8 -10% و فاكتور سرعت‌كوبنده در چهار سطح سرعت : الف- rpm 480-520 ب– 580-620– ج- 680-720 د- 780-820 در چهار تكرار بود. نتايج تلفات کل ماشینی نشان مي دهد انجام عمليات برداشت سويا براساس ميزان رطويت دانه از لحاظ آماري در سطح 1% معني دار بوده است و بيشترين ميزان تلفات کل ماشینی محصول سویا در کمترین نرخ رطوبت به مقدار 322 كيلوگرم درهكتار به عبارتي با 12/97 درصد مربوط به شرايطي است كه رطوبت دانه 8-10 درصد بوده است. و كمترين ميزان ريزش بذر ماشینی در ميزان رطوبت 12-14 درصد به مقدار 261 كيلوگرم درهكتار به عبارتي با 9/86% بوده است . همچنين نتايج نشان مي دهد برداشت كشت تابستانه سويا در سطوح مختلف دورهاي كوبنده بر مقدار تلفات کل ماشینی سويا در سطح 1% معني دار بوده است. و بيشترين ميزان ريزش ماشینی به مقدار 307/25 كيلوگرم درهكتار به عبارتی با 11/83 درصد مربوط به پايين ترين سطوح دور كوبنده (rpm480-520) وكمترين تلفات به مقدار 277/65 كيلوگرم درهكتار به عبارتی با 11/3 درصد مربوط به بالاترين دور كوبنده (rpm780-820) بوده است. همچنين با افزايش دور كوبنده از محدوده پايين به بالا درصد دانه هاي شكسته و صدمه ديده افزايش می يافت. و متوسط عملكرد کشت تابستانه سویا به مقدار 2550 كيلوگرم درهكتار حاصل گرديد.