اجتماعات انساني از دير باز پس از مورد استفاده قرار دادن منابع مختلف طبيعي موجود بر روي كره زمين قسمتهاي غير قابل مصرف و زائد آن را دفع مينمودند .توجه به آلودگي هاي محيط و مقابله با آن از طريق برنامه هاي مختلف زيست محيطي از جمله مديريت مواد زايد جامد اكنون به صورت گسترده اي در مهندسي بهداشت و اقتصاد جهان مطرح است .
در كشور ما نيز, با توجه به توليد 2292799 تن زباله در روز و انجام آناليزهاي مختلف زباله كه در مناطق مختلف كشور انجام گرفته است در حدود 75-65 درصد زباله كشور ما را مواد آلي و فساد پذير تشكيل ميدهد, كه پتانسيل اين مواد براي تجزيه بي هوازي و توليد گاز متان بسيار بالا ميباشد. با توجه به اينكه 75درصد روش دفع زباله توليدي در كشور ما به طريق دفن در زمين ميباشد, ضرورت اين مطلب آشكار ميگردد كه بازيافت انرژي ميتواند گامي در جهت كاهش هزينه هاي جاري در امر مواد زائد باشد. در اين مقاله تجربيات ساير كشورها در زمينه بازيافت LFG(گاز توليد شده در اماكن دفن زباله ) ,چگونگي و نرخ توليد گاز, روشهاي بستر سازي مناسب براي استحصال گاز و طراحي سيستم جمع آوري گاز در اماكن دفع مورد بررسي قرار گرفته است.
توجه به درآمد برخي از كشورها از بابت طرح بازيافت مواد زايد جامد ايجاب مينمايد كه در كشورهاي در حال توسعه از جمله كشور ايران نسبت به مسئله بازيافت انرژي توجه بيشتري انجام گيرد.