كودهاي بيولوژيك از جمله نهاده هاي طبيعي هستند كه مي توانند به عنوان مكمل يا جايگزين كودهاي شيميايي در كشاورزي پايدار به كار برده شوند. به منظور بررسی اثر اختلاط کودهای بیولوژیکی و شیمیایی نیتروژن بر عملکرد کیفی و ویژگی های مورفولوژیکی ذرت سیلویی در شرایط آب و هوایی اهواز، در تابستان سال 90، به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اصلی تیمار کودی با 3 سطح F1- شیمیایی 0 + ارگانیک 0 2F- شیمیایی 100% + ارگانیک 100% 3F- کود شیمیایی 75% + کود ارگانیک100%. فاکتور فرعی تیمار تراکم در 3 سطح 1D- 70000 بوته در هکتار 2D- 90000 بوته در هکتار 3D- 110000بوته در هکتار است. کود بیولوژیک مورد استفاده شامل نیتروکسین (ازتوباکترکورکوکوم و آزوسپریلیوم برازیلنس) به عنوان منبع تأمین نیتروژن بود. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمار اختلاط کودی 3F بیشترین عملکرد مورفولوژیکی را به خود اختصاص داد و کمترین مربوط به تیمار اختلاط کودی 1F بود. همچنین تیمار کودی 2F بیشترین عملکرد کیفی را داشت. برای تراکم های مختلف اختلاف معنی داری از لحاظ صفات مورد بررسی دیده نشد. اثر متقابل کود و تراکم در جدول تجزیه واریانس برای تمام صفات کیفی و مورفولوژیکی معنی دار نشد ولی در آزمون دانکن معنی دار شد چون دانکن این توانایی را دارد که یک تیمار را در چند سطح بررسی کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تیمارهای اختلاط کودی (75 درصد اوره، 100 درصد نیتروکسین) در مقایسه با تیمار شاهد (بدون کود شیمیایی و بیولوژیک) تأثیر بسزایی در افزایش عملکرد علوفه داشت و همچنین تراکم بوته تا حد مطلوب (90000 بوته در هکتار) باعث افزایش عملکرد و بیشتر از آن به علت رقابت و سایه اندازی باعث کاهش ماده خشک و عملکرد در این آزمایش شد.