فلزات سنگين اثرات زيان‌آوري بر محيط زيست دارند و با تجمع در زنجيره غذايي مشكلات عديده‌اي را براي انسان‌ها و حيوانات به وجود مي‌آورند. جهت پاكسازي اين فلزات از پساب‌ها و فاضلاب، هنگامي كه غلظت آنها در حد خيلي پايين باشد، بدليل كارايي كمتر روش‌هاي فيزيكي و شيميايي، از روش‌هاي بيولوژيكي استفاده مي‌كنند. برخي از باكتري‌هاي كه در نقاط آلوده به اين فلزات زندگي مي‌كنند به تدريج با اين آلاينده‌ها سازگاري يافته و به آنها مقاومت پيدا كرده‌اند. در نتيجه آستانه تحمل سميّت بالاتري نسبت به ساير گونه‌هاي باكتريايي بدست آورده‌اند. در اين پژوهش به منظور شناسايي گونه‌هاي باكتريايي مقاوم جاذب سرب، تعداد 20 نمونه از پساب و خاك‌هاي آلوده به سرب از جنوب شهر زنجان و منطقه انگوران (انتخاب اين مناطق به دليل واقع شدن كارخانه‌هاي تغليظ سرب و توليد روي مي‌باشد) جمع‌آوري گرديد. ميزان MIC (حداقل غلظت مهار كننده رشد) در باكتري‌هاي جدا شده از نمونه‌هاي پساب و خاك با كشت بر روي محيط LBA حاوي غلظت‌هاي 200 تا 3000 ميلي‌گرم درليتر نيترات سرب مورد سنجش قرار گرفت. نتايج بررسي مقاومت نشان داد سويه‌هاي جدا شده باكتريايي كه با p1،‌ P6، P8 و P10 نام‌گذاري شدند، تا ميزان (MIC )2250 ميلي‌گرم در ليتر و سويهP11 تا 3000 ميلي‌گرم در ليتر مقاومت به نيترات سرب(ΙΙ) دارند. و سويه‌هاي P10 و P6 توانستند به ترتيب معادل 355/21 و 255 ميلي‌گرم بر گرم وزن خشك باكتري، بيشترين ميزان جذب نيترات سرب(ΙΙ) را داشته باشند. بنا‌براين با توجه به آستانه تحمل بالاي سويه‌هاي بدست آمده مي‌توان از آنها به عنوان جاذب زيستي در حذف آلاينده‌ سرب از پساب‌ها و فاضلاب‌ها استفاده نمود.