لزوم خودكفايي در توليد محصولات استراتژيك و تأمين امنيت غذايي در كشور از اهم ضروريات در هزاره سوم محسوب مي شود، كه در اين راستا، كاهش ضايعات، يكي از عوامل مهم در افزايش توليد و كاهش واردات محسوب مي¬گردد. از سوي ديگر بايد توجه داشت كه سهم سرمايه¬گذاري انجام شده در بخش كشاورزي در كشور نسبت به ساير كشورهاي جهان بسيار پايين مي¬باشد و با توجه به كمبود سرمايه¬گذاري در اين بخش، ميزان ضايعات محصولات كشاورزي بسیار می باشد که با کاهش آن می توان توليد ناخالص داخلي را افزایش داد. كاهش ضايعات محصولات كشاورزي سبب افزايش در توليد آنها بدون افزايش در سطح زير كشت محصولات مي¬گردد كه اين امر فشار كمتر به محيط زيست را در پي خواهد داشت. با توجه به شرایط فعلی اقتصاد جهانی هر کشور باید از امکانات استفاده بیشتری کرده و تولیدات را افزایش داده و از بند واردات رها شود و نهایتاً از هدر رفتن ارز جلوگیری نماید.. مطابق تحقیق علل عمده بروز ضايعات محصولات کشاورزی را می توان در مواردی از جمله استفاده روش¬های سنتی در کاشت ، داشت و برداشت، عوامل اقتصادی و ضعف بنیه مالی کشاورزان به خصوص زارعان خرده-پا برای خرید ماشین و ادوات کشاورزی ، شيوه هاي غلط انبارداري و نگهداري و نبود صنايع تبديلي و تكميلي كافي براي جذب مواد خام، فرهنگ نادرست مصرف، عوامل مديريتي كنترل ضايعات محصولات كشاورزي به مديريت كشاورز در سطح مزرعه، مديريت مسئولان بازاررساني و بازاريابي محصولات و همچنين مديريت مصرف‌كننده در سطح خانوار بیان نمود. آنچه مسلم است تقویت کشاورزی پایدار با هدف کاهش ضایعات محصولات کشاورزی نیازمند خدمات ترویجی است تا دانش و اطلاعات کشاورزی پایدار و مهارت¬های اجتماعی- اقتصادی مورد نیاز برای تغییر هدایت¬مند نگرش¬ها و به تبع آن اجرای عملیات کشاورزی پایدار در سطح ملی و محلی نهادینه شود.