در جهت ارزیابی تأثیر آبیاری و کود پتاسه بر روغن دانه خردل هندی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار در یکی از مزارع بخش دانسفهان از توابع شهرستان بویین زهرا طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کود پتاسیم بر اساس آزمون خاک در چهار سطح (K1، K2، K3 و K4: به ترتیب 150، 100، 50 کیلوگرم در هکتار و عدم مصرف کود پتاسیم به عنوان تیمار شاهد) و رژیم¬های مختلف آبیاری در چهار سطح (I1: آبیاری نرمال، I2: قطع آبیاری از مرحله ساقه دهی، I3: قطع آبیاری از مرحله گلدهی و I4: قطع آبیاری از مرحله پر شدن دانه) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که آبیاری و پتاسیم بر درصد و عملکرد روغن دانه معنی¬دار بود. کاهش مصرف پتاسیم، باعث کاهش درصد و عملکرد روغن گردید، به طوری که بیشترین و کمترین درصد و عملکرد روغن دانه به ترتیب از مصرف 150 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم و عدم مصرف کود به دست آمد. آبیاری نرمال نیز بیشترین میزان درصد و عملکرد روغن دانه را داشت و اعمال قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد خردل به طور معنی¬داری باعث کاهش درصد و عملکرد روغن دانه شد.