به منظور بررسی اثر پتاسیم بر تعدیل اثرات تنش آبی و عملکرد خردل هندی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار در یکی از مزارع بخش دانسفهان از توابع شهرستان بویین زهرا طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کود پتاسیم بر اساس آزمون خاک در چهار سطح (K1، K2، K3 و K4: به ترتیب 150، 100، 50 کیلوگرم در هکتار و عدم مصرف کود پتاسیم به عنوان تیمار شاهد) و رژیم¬های مختلف آبیاری در چهار سطح (I1: آبیاری نرمال، I2: قطع آبیاری از مرحله ساقه دهی، I3: قطع آبیاری از مرحله گلدهی و I4: قطع آبیاری از مرحله پر شدن دانه) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد خردل هندی بر صفات عملکرد معنی¬دار بود. تیمار آبیاری نرمال بالاترین میزان عملکرد دانه، بیولوژیک و عملکرد غلاف داشت. مصرف کود پتاسیم نیز بر صفات اندازه-گیری شده معنی¬دار بود. نتایج نشان داد که با کاهش میزان مصرف کود پتاسه از میزان عملکرد نیز کاسته می¬شود به طوری که کمترین میزان عملکرد دانه، بیولوژیک و غلاف از تیمار عدم مصرف کود پتاسیم به دست آمد.