حفظ سطح رفاه ويا در صورت امكان افزايش سطح رفاه مادي جامعه و قدرت بيشتر اقتصادي و جلوگيري از كاهش درآمد ناخالص ملي، همگي در پي تأكيد بر توسعة صادرات غير نفتي قابل دستيابي است و توليد و توجه به مواد و كالاهاي ارز آوري كه با كمترين هزينة توليد در سطح روستاهای کشور به دست مي آيند، هرچند در مقادير كم، با ارزش بالايي كه دارند؛ قابلیت صادرشدن به استانهای مجاور و حتی خارج از کشور را دارند. کمبود و گرانی خوراک و نهاده‌های مورد نیاز دام و طیور و آبزیان( ذرت، کنجاله سویا و غیره) بسيار محسوس می¬باشد. با استفاده از دستگاه های مکانیکی و خردکن نسبت به استفاده از بقایای خرما بعد از شیره گیری و تولید سرکه و الکل و یا خرمای وازد (غیر خوراکی) بعد از بسته بندی در مناطق خرما خیز جهت تهیه خوراک دام و طیور استفاده می¬شود. این امر در جهت استفاده از بقایای محصولات کشاورزی منطقه¬ای و کاهش قیمت تمام شده خوراک دام برای دستیابی به راندمان بهتر از مصرف آب، کود و زحمت کشاورزان که برای تولید محصولات اصلی (خرما) به کار گرفته می شوند، می تواند برای آنها نیز تولید درآمد نماید. همچنین با استفاده از فرآورده های فرعی خرما نظیر تفاله های باقیمانده بعد از شیره گیری، تهیه الکل ، خرمای وازده و هسته خرما در صنایع بسته بندی، سرشاخه های هرس شده درخت خرما علاوه بر تولید خوراک دام در پیشگیری از آلودگی محیط زیست می تواند کمک نماید. در این مقاله ابتداء مروری بر تحقیقات انجام شده در این زمینه در جهان و داخل کشور انجام گردید و سپس راهکارهای اجرایی تولید این خوراک جدید در ایران پیشنهاد شده است.