کشاورزی بر مبنای چند عامل مهم از جمله آب، خاک، انسان و بالاخص مدیریت تمامی این عوامل استوار است. با توجه به راندمان بسیار پایین آب در بخش کشاورزی و آبیاری، ايجاد شبكه هاي مدرن آبیاری و زهکشی گام بزرگی در جهت استفاده بهینه از آب کشور است. از آنجایی که عامل اصلی ناکارایی شبکه های آبیاری کشور را باید در ناهماهنگی در بخش مدیریتی و عدم توجه به مسایل فرهنگی و اجتماعی کشاورزان جستجو کرد لذا اجرای این طرحها در صورتی که با مشارکت کشاورزان صورت پذیرد نه تنها منجر به کاهش هزینه ها توسط کشاورز خواهد شد بلکه بار مالی دولت را نیز کاهش داده و به تدریج می توان با واگذاری مدیریت نگهداری وبهره برداری به کشاورزان در قالب تعاونی های آب بران گام بزرگی جهت خصوصی سازی برداشت. مشارکت به عنوان یک وسیله مناسب جهت تشویق و ترغیب مردم مخصوصأروستاییان درجهت توسعه وآبادانی مناطق زندگی شان است وباعث می شودکه روستاییان با شوق و اشتیاق بیشتری دربه ثمر رساندن پروژه ها و طرح ها کوشش نمایند و با حس مالکیت طرحها در استفاده و نگهداری صحیح از آنها کوشا باشند عدم توجه و مدیریت صحیح به بخش خصوصی ذینفع در شبکه های آبیاری و زهکشی طرحهای مذکور را با شکست مواجه خواهد ساخت. بطور کلی انتقال مدیریت آبیاری تلاش برای ساماندهی تشکلهای آبیاری در سطح روستاها، آموزش مدیران آینده، بهسازی ساختار های مورد نیاز و قانونمند سازی قراردادها وتوافق های حاصله بین آب بران و دولت را در بر می گیرد تا با اعمال این تدابیر در جهت توسعه پایدار در بخش کشاورزی و رونق و شکوفایی استعدادهای بالقوه مناطق روستایی با توجه به پتانسیل های موجود برنامه ریزی گردد.