امروزه یکی از دغدغه¬های اصلی تولید پایدار محصولات کشاورزی فرسایش آبی و بادی در سطح مزارع کشاورزی است. به نظر مي¬رسد در يک مديريت منطقه‌اي حفظ و نگهداري بقاياي گياهي با عمليات خاک‌ورزي در صورت عدم تاثير منفي بر عملکرد محصول مي¬تواند به مثابه روشي در بهبود شرايط موثر باشد. به همين منظور آزمايشي از سال 88-84 در قالب بلوك¬هاي كامل تصادفي در چهار تيمار و چهار تكرار در مغان انجام شد اهميت غلات به ويژه گندم به عنوان محصول استراتژيك در ايران بركسي پوشيده نيست. بقاياي به جا مانده از برداشت گندم، در عمليات تهيه زمين و كاشت و داشت مكانيزه محصول بعدي ايجاد مشكل مي‌نمايد. بنابراين اين بقايا بايستي به طريقي خرد و با خاك مخلوط و يا از زمين خارج شوند. خرد و مخلوط كردن بقاياي گياهي در افزايش حاصلخيزي خاك و بهبود ساختمان خاك موثر بوده و در دراز مدت مي‌تواند باعث افزايش عملكرد محصول شود. نتايج نشان داد تيمارهاي مديريت بقاياي گندم در سال ماقبل و تيمارهاي مديريت بقاياي ذرت‌علوفه‌اي بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم موثر نبوده‌اند و نتايج شاخص درصد كربن آلي پس از اتمام آزمايش در تيمارهاي مختلف مديريت بقاياي گندم وذرت نشان داد كه تيمارهاي مديريت بقاياي گندم و نحوه خاك‌ورزي باعث ايجاد تفاوت معني داري در عمق 0-10 سانتي متري خاك در اين شاخص گرديدند. كمترين ميزان درصد كربن آلي خاك در عمق 0-10 سانتي متري با ميانگين 0/605 مربوط به تيمار سوزاندن بقاياي گندم و خاك ورزي با گاوآهن برگرداندار بود.هيچ يك از تيمارها باعث ايجاد تفاوت معني داري در شاخص چگالي ظاهري خاك نگرديدند.