هم اکنون بیش از سه دهه از توجه جهانی به موضوع حفاظت محیط زیست وحدود دو دهه از مباحث پیرامون توسعه پایدار می گذرد. نظری اجمالی در تاریخ کشورهای توسعه نیافته دو مسئله عمده را برای ما روشن می سازد: اول اینکه اغلب کشورهای توسعه نیافته در مقطعی از تاریخ خود یا مستعمره کشورهای توسعه یافته صنعتی امروزی بوده¬اند ، و یا وابستگی اقتصادی- سیاسی نزدیکی با آنها داشته¬اند. مسئله دوم اینکه علل توسعه نیافتگی را بایستی در پدیده توسعه جستجو کرد. توسعه پایدار انسان محور است و هدف نهایی توسعه تعالی انسان است تمام اندیشمندان و متخصصان توسعه، توسعه را امری چند بعدی دانسته که دارای جنبه های کلی و اساسی است ، که شامل زمینه های اصلی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و انسانی است.كشاورزي پايدار يعني تنوع فعاليت¬هاي كشاورزي با اهداف: امنیت غذایی، ایجاد درآمد واشتغال در نواحی روستایی، خصوصاً به منظور ریشه کنی فقر؛ حفظ منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست. سه معیار کلیدی شامل افزایش کارایی و بهره وری، ایجاد تنوع و افزایش برگشت پذیری و به حداقل رساندن مخاطرات در مورد کشورهای صنعتی وکشورهای در حال توسعه به طور یکسان قابل اعمال هستند. لذا پیشنهاد میگردد برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت به بلندمدت تبدیل و ضرورت جامع‌نگری وتوجه به منافع بلندمدت که در آن سلامت انسان وحفظ محیط زیست در نظر گرفته شده باشد مد نظر قرار گیرد.