به منظور بررسي تأثير كود بيولوژيك حاوي باكتري آزوسپيريلوم و مقادير مختلف نيتروژن بر عملكرد دانه و اجزاي عملكرد برنج آزمايشي در سال 1389 در يك خاک شاليزاري با بافت سبك در شهرستان بهبهان به صورت كرت‌هاي يك‌بار خرد شده در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. در اين آزمايش تيمار نيتروژن در پنج سطح (صفر، 100 ، 150 ، 200 و 250 كيلوگرم در هكتار اوره) به عنوان اصلي و تيمار ماده بيولوژيك در سه سطح (شاهد، بذرمال و استارتر) به عنوان عامل فرعي مورد مقايسه قرار گرفتند.تجزيه و تحليل نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد كه تأثير تيمارهاي تلقيحي بر تعداد پنجه كل، پنجه بارور و طول خوشه نسبت به تيمار شاهد از اختلاف معني‌دار برخوردار بوده است. همچنين بين روش‌هاي كاربرد كود بيولوژيك نيز ميزان دانه از متوسط 6357 در سطح شاهد به 6898 كيلوگرم در هكتار در روش بذرمال افزايش يافت. نتايج تجزيه واريانس عملكرد دانه نشان دهنده تفاوت معني‌دار تيمارهاي تلقيحي و كودي نسبت به تيمار شاهد بود. به طوري‌كه مصرف كود بيولوژيك به همراه نيتروژن تا سطح 250 كيلوگرم در هكتار باعث افزايش عملكرد دانه تا 8371 كيلوگرم در هكتار شده است ولي اين مقدار با عملكرد 200 كيلوگرم در هكتار با كود بيولوژيك اختلاف معني‌دار نداشته است كه اين نشان دهنده آن است كه مي‌توان با استفاده از كود بيولوژيك نيتروكسين 50 كيلوگرم در هكتار در مصرف كود نيتروژن‌دار صرفه‌جويي كرد.