مدیریت مواد زائد جامد روستایی مهمترین اقدام برای جلوگیری از خطرات و آسیب های مربوط به محیط زیست و مشکلات بهداشتی روستانشینان است. این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که در تابستان، پاییز و زمستان سال1392 و بهار سال 1393 به مدت یک سال در 5 روستای شهرستان قزوین به منظور بررسی کمیت و کیفیت پسماندهای روستایی این شهرستان انجام شد. نمونه برداری و آنالیز نمونه ها در فصول مختلف سال و به مدت سه روز متوالی در اواسط هر فصل انجام شد. نمونه های جمع آوری شده از هر روستا در ایستگاه آنالیز کاملا با هم مخلوط شده و سپس به صورت تصادفی از قسمت های مختلف آن نمونه ای مرکب به وزن 100 تا 150 کیلوگرم تهیه گردید سپس اجزاء مورد نظر موجود در نمونه پسماند هر روستا با دقت و به صورت دستی جداسازی و توسط ترآزوی دیجیتال توزین و سپس درصد هر یک از اجزاء برای هر روستا به صورت مجزا محاسبه شد. برای تعیین چگالی زباله از یک ظرف 0/5 مترمکعبی ( از جنس آهن گالوانیزه ) استفاده گردید. بدین ترتیب که از هر قسمت نمونه پسماند هر روستا، یک نمونه انتخاب و توزین گردید تا مقدار دقیق چگالی آن نمونه در یک متر مکعب یا همان دانسیته پسماند به دست آید. میانگین کل سرانه پسماندهای جامد تولیدی در روستاهای مورد مطالعه g/ca.d 555/5، میانگین کل چگالی پسماند های تولیدی در روستاهای مزبور kg/m3 309/72 و میانگین کل مواد فسادپذیر، کاغذ و مقوا، پلاستیک، چوب، فلزات، شیشه، لاستیک و چرم، منسوجات و سایر اجزاء به ترتیب: 64/02 %، 5/77 %، 8/09 % 4/27 %، 3/23 %، 3/19 %، 2/71 %، 3/40 % و 5/29 % بدست آمد. با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از پسماندهای تولیدی در روستاها قابلیت کود سازی و بازیافت را دارند بنابراین تهیه کود آلی و بازیافت اجزای با ارزش و تفکیک پسماند روستایی از مبدا، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی توصیه می گردد.