گسترش شهرنشینی و به دنبال آن مشکلات خاص آن ؛ مانند تخریب محیط زیست ، آلودگی آب ، هوا ، خاک ، افزایش بیماری های روانی و ... جامعه شهری را بیش از پیش تهدید می کند . این امر خلاف اصول توسعه ی پایدار شهرها و محیط زیست است و موجب شده تا امروزه مدیریت شهری با چالش های فراوانی در زمینه ی تراکم جمعیت ، کمبود مسکن ، آلودگی و تخریب محیط زیست ، تعارض های اجتماعی و تأمین خدمات و تسهیلات زیر ساختی روبرو باشد . در این خصوص اجرای طرح شهر سالم ضمن ایجاد مشارکت مردمی در توسعه پایدار شهرها نقش مهمی ایفا می کند . در واقع شهر سالم ، شهری برای تحقق انسان سالم است . هدف این پژوهش تحلیل شاخص های شهر سالم در شهر آبادان می باشد . این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به 2 شیوه اسنادی و پیمایشی انجام گرفته است. بر طبق نتایج این تحقیق ، شهر آبادان از نظر شاخص های پنج گانه سلامت ( اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی ، بهداشتی و فرهنگی ) با وضعیت مطلوب و استانداردهای شهر سالم فاصله دارد و در برخی زمینه ها نیز نیاز به برنامه ریزی و مشارکت هر چه بیشتر مسئولین و شهروندان احساس می شود . رشد شتابان شهرنشینی طی چند دهه اخیر مشکلات فراوانی را برای شهر و شهروندان ایجاد نموده است که در پی آن سلامت شهر آبادان را به خطر انداخته است . منظور از شهر سالم ، محیطی اجتماعی و کالبدی است با امکاناتی که انجام تمامی فعالیت های زندگی را با سهولت و با کارآیی مطلوب امکان پذیر می سازد و همچنین توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای عصر حاضر را تأمین می کند بی آنکه تأمین نیازهای آینده را تحت تأثیر منفی قرار دهد که محور اصلی آن سعادت و رشد انسان می باشد . طرح اصلی پژوهش حاضر تبیین شاخص های شهر سالم در ارتباط با الگوی توسعه پایدار می باشد تا با بررسی شاخص های مطرح شده ، تأثیر ایده شهر سالم در ایجاد شهر پایدار از ابعاد زیست محیطی ، فرهنگی ، کالبدی و اقتصادی نیز مورد بررسی قرار گیرد . نتایج این پژوهش نشان می دهد که شاخص های شهر سالم به طور وسیعی با توسعه پایدار و معیارها و اصول مربوط به آن در ارتباط می باشند . در نهایت مقاله حاضر به راهکارهایی به منظور توسعه پایدار از طریق محقق سازی شاخص ها و معیارهای شهر سالم رسیده است.