به طور كلي مهم ترين منابع توليد آلاينده ها اشتعال سوخت هاي فسيلي است. کنترل و کاهش پیامدهای ناشی از انتشار آلاینده ها مستلزم مدل سازی الگوی پراکنش آلاینده ها از منبع و بررسی پهنه بندی انتشار و اثرات زیست محیطی آنها می باشد. در این پژوهش با مدل سازی الگوی پراکنش آلاینده های هوای شامل گازهایCO2, CO, SO2, NOX, CxHy, NO, NO2 ,H2S ناشی از عملکرد 5 دیگ بخار نیروگاه برق در 6 حالت جوی و برای 3 دوره زمانی یکی از شرکتهای نفتی ایران توسط نرم افزار PHAST به بررسی پهنه بندی انتشار آلاینده ها، حداکثر نشست غلظت آلاینده روی سطح زمین پرداخته شد.
پس از آن، مجددا با تغییر پارامترهای دما و رطوبت، سرعت وزش باد، جهت وزش باد، تغییر در شرایط ارتفاع و قطر در نقطه رهایش و زبری سطوح پهنه بندی انتشار آلاینده ها، نشست آلاینده روی سطح زمین مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان می دهد که آلاینده ها بطور میانگین در 3 دوره در شرایط جوی B و C و F به ترتیب در شعاع حدود 1.7، 1.9، 2.1 کیلومتری شرکت بروی سطح زمین خواهد نشست. اما در حالت جوی A و D و E به هیچ وجه آلاینده ها برروی سطح زمین ننشسته و آلاینده ها از ارتفاع 69 متری زمین از دهانه دودکش خارج و بطور میانگین در 3 دوره تا ارتفاع بالای 1250 متری از سطح زمین بالا رفته و تا شعاع حدود 648 متری در جهت وزش باد از دودکش انتشار می یابد.
جهت بررسی تغییر تاثیر پارامترها، مجددا بوسیله نرم افزار انجام که نشان داد؛ افزایش در دما و رطوبت، آلاینده خروجی از دودکش تغییر محسوسی در پهنه بندی آلاینده ها مشاهده نمی گردد. افزایش سرعت باد موجب کاهش پهنه انتشار در جهت باد و نیز افزایش طول محدوده نشست آلاینده شده و تغییر در جهت باد صرفاً موجب تغییر در جهت انتشار و پهنه بندی آلاینده می گردد.
تغییر10 متری در ارتفاع دودکش تاثیر ملموسی در نقشه پهنه بندی انتشار آلاینده نداشته و تغییر در زبری سطح (ایجاد ساختمانهای بلند) در محدوده شهری موجب انتشار آلاینده به خارج از شهر و کاهش پهنای انتشار آلاینده می شود.