آلودگی های زیست محیطی مشکل عمده مرتبط با صنعتی شدن سریع، شهرنشینی و افزایش استانداردهای زندگی مردم است. تلاش زیادی برای کنترل آلودگی ناشی از دفع زباله با تبدیل این مواد زائد ناخواسته به مواد اولیه قابل کاربرد برای استفاده های مجدد و مفید انجام شده است. مشکلات مربوط به دفع مواد زائد جامد صنعتی با کمبود امکانات زيرساختى و سهل انگاری صنایع در اتخاذ راهکارهای مفید همراه بوده است(Kanchana and etal, 2014). صنعت یکی از مهمترین پایه های تولیدی و از شاخص های توسعه یافتگی هر کشور می باشد(صادقی و همکاران، 1389). در قرن اخیر با رشد تکنولوژی میزان مواد زائد صنعتی افزایش چشمگیری داشته است. در چند سال گذشته همچنین افزایش بهای مواد اولیه و آگاهی از آثار نامطلوب مواد زائد صنعتی بر انسان و محیط زیست باعث توجه بیش از پیش صاحبان صنایع به سیستم های نوین مدیریت مواد زائد شده است(مختارانی و همکاران، 1385). چنانچه همزمان با صنعتی شدن یک جامعه به مسائل دیگری چون محیط زیست توجه نشود، نه تنها توسعه اقتصادی حاصل نخواهد شد، بلکه گرفتاری های زیادی به بار خواهد آمد که گاهی منافع حاصل از یک صنعت برای یک کشور را در دراز مدت در راه جبران خسارت وارده از آن صرف خواهد نمود(مختارانی و همکاران، 1386). مواد زائد جامد به دلیل افزایش نسل زباله ها و هزینه های مدیریت مربوط به آن و نیز عدم درک فاکتورهای موثر بر مدیریت جامع پسماند، تبدیل به یک چالش برای مقامات شهری کشورهای در حال توسعه شده(Abarca Guerreroa and etal, 2013) که این موضوع صاحبان صنایع را نیز با توجه به مسایل زیست محیطی موجود در ایران سردرگم ساخته است. به رغم توافق عمومی کشورها برای دستیابی به هدف بدون ضایعات (Zero Waste) در راستای تولید، تحقق این هدف در آینده قابل پیش بینی، دشوار به نظر می رسد . از آنجا که هر فرآیند تولیدی در هر صنعتی در اصل مستلزم رهاسازی مقادیری مواد زائد و پسماندهای غیر قابل مصرف می باشد، غالباً موجب تولید مواد زائد متنوعی می شوند و در نتیجه باعث تاثیر سوء بر محیط زیست می شوند(صادقی و همکاران، 1389).به همین دلیل مدیریت مواد زائد بخصوص زائدات صنعتی مسآله ای قابل ملاحظه است که از اهمیت خاصی در مسائل زیست جهانی برخوردار است(Minghua and etal, 2010). در سیستم نوین مدیریت مواد زائد صنعتی هر ماده از مرحله " تولید تا دفع نهایی" یا " از بدو تولد تا مرگ" مورد ارزیابی قرار می گیرد. مراحل مختلف مدیریت نوین مواد زائد صنعتی شامل:1) تولید و نگهداری 2) جلوگیری از تولید آلودگی و حداقل سازی ضایعات 3) بازیابی و بازیافت 4)جمع آوری و انتقال 5) تصفیه و 6)دفع نهایی می باشند(مختارانی و همکاران، 1385- LaGrega and etal, 2001 ). ایجاد و تولید مواد زائد صنعتی امری گریز ناپذیر است و این در حالی است که از یک سو روز به روز بر پیچیدگی روند تولید این مواد افزوده می شود و مقوله زائدات صنعتی در بین مسائل و مشکلات متعدد شهری کشورهای در حال توسعه و بخصوص ایران اهمیت فوق العاده ای دارد و از سوی دیگر بسیاری از ویژگی های مواد زائد صنعتی نظیر میزان تولید زباله و ترکیب اجزای آن شیوه های جمع آوری، روش های گوناگون دفع و غیره از مسائلی هستند که بایستی مورد توجه جدی برنامه ریزان قرار گیرد و تدابیر و راهکارهای علمی و عملی متناسب با آن اتخاذ گردد(سامانی مجد وهمکاران ، 1389). شناخت و بررسی کمیت و کیفیت زائدات صنعتی از بنیادی ترین بخش های مدیریت مواد زائد صنعتی بحساب می آید. داده های حاصل از این مرحله، اولین گام در مدیریت صحیح تمامی مراحل مدیریت، خصوصاً کاهش، بازیابی و بازیافت و دفع زائدات صنعتی به شمار می رود. در این مرحله ویژگی های مواد زائد صنعتی اعم از فیزیکی و شیمیایی، میزان تولید و نحوه ارتباط آنها با فرآیند تعیین می شود(مختارانی و همکاران، 1385) با این حال، توسعه برنامه های کارآمد و مدوام مدیریت مواد زائد در کشورهای در حال توسعه به مدارک ناکافی مربوط به خصوصیات و حجم زباله تولیدی محدود شده است(Olukanni and etal, 2014).