خورندگي و رسوبگذاري از شا خصهاي مهم در ارزيابي كيفي آب است .از پیچیده ترین و پر هزینه ترین مشکلات مربوط به تولید آب آشامیدنی می باشد که بر روي سلامتي عمومي، پذيرش عمومي يك منبع آب ، هزينه هاي تأمين آب ،فنی مهندسی وزیبا شناختی آب آشاميدني اثرمی گذارد . و در صورت لزوم خورندگی باید با هدف سالم سازي آب آشامیدنی ، حفظ و ارتقاء سلامت و بهداشت شهروندان کنترل گردد. بنا براین تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی با روشهاي قابل اعتماد و قابل اجرا ضروري است.این تحقیق با هدف تعیین پتانسیل خورندگی یا رسوب گذاري آب آشامیدنی شبکه هاي توزیع شهر زابل با استفاده از اندیس هاي خوردگی انجام گرفت. در این تحقیق، مقدار اندیس هاي لانژلیه، رایزنر، خوردگی پوکوریوس با تعیین پارامترهاي درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیائیت، کل جامدات محلول و pH در شبکه توزیع در فصول بهار ، تابستان، پاییز و زمستان محاسبه گردید. بر اساس شاخص لانژلیه ((LSIدر فصول سرد سال 50درصد نمونه ها رسوبگذار و 50 در صد دارای خورنده بوده و براساس اندیس رایزنر(RSI) در فصول سرد سال به میزان کمی خورنده و در فصول گرم تابستان و بهار دارای خورندگی شدید می باشد و همچنین براساس اندیس خوردگی ( (AIدر تمامی فصول سال دارای خورندگی متوسط می باشد و اندیس پوکوریوس(PI) نشان داد که نمونه ها خورنده می باشد. و با توجه به میزان میانگین محاسبه شده اندیس های خوردگی )LSI3/0- خورنده)، RSI(03/8خورندگی شدید) ،AI (49/11خورندگی متوسط)، PI(24/7 خورنده ) می باشد. كيفيت شيميايي آب در بخش زابل نامتعادل است كه باعث خورندگی در سيستمهاي آبرساني و ساير تاسيسات مي گردد به همين منظور لازم است برنامه ريزي مناسبي جهت متعادل سازي كيفيت آب دراين منطقه انجام گيرد تا از آسيبهاي اقتصادي آن جلوگيري گردد.