گردشگري روستايي از ابعاد مختلف تاثيرات عميقي را بر پيكر روستا بوجود مي آورد. تحقيقات فراواني به آشكار كردن اثرات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و زيست محيطي اين فعاليت پرداخته اند. عمده تحقيقات صورت گرفته نشان مي دهد كه گردشگري يك عامل بزرگ اقتصادي است كه قادر است معيشت روستا را دگرگون سازد. علاوه براين، گردشگري به عنوان يك فعاليت اشتغال زا قادر است به عنوان يك كارفرماي عمده فرصت هاي جديد شغلي را براي ساكنان روستا ايجاد نمايد. بخش گردشگري ورودي هاي مختلف براي اشتغال و فرصت هايي براي ايجاد خود اشتغالي در فعاليت هاي خرد و متوسط فراهم مي كند. يكي ديگر از جنبه هاي رايج در اشتغالات گردشگري به ماهيت فصلي آن باز مي گردد، كه شرايط مناسبي را براي روستاييان فراهم مي كند. هدف اين مقاله تجزيه و تحليل اثرات اقتصادي توسعه صنعت گردشگري روستايي در توانمندسازي اقتصاد روستايي در روستاي گردشگري خوشاكو از توابع دهستان دشت، بخش سيلوانا و شهرستان اروميه است. روش كار پيمايشي ـ توصيفي و داده ها از طريق پرسشنامه گردآوري شده است. از بين جامعه آماري 158 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحليل آزمون ها در spss نشان داد با وجود قابليت گردشگري براي ايجاد اشتغال مناسب براي ساكنين روستا اين فرصت ها در منطقه شكست خورده است و به دليل ماهيت گردشگري كه بيشتر فصلي بوده و اكثر در زمينه هاي خرده فروشي و كرايه وسايل محلي به منظور اسكي و... بوده كه به طور طبيعي اشتغالاتي را براي ساكنين و جوانان فراهم ساخته است. بنابراين به نظر مي رسد شكل كنوني گردشگري در فقدان برنامه ريزي مناسب، هرچند تا حدودي موجب توانمندسازي اجتماعي شده، اما نتوانسته موجب توانمندسازي اقتصادي روستا شود.