اگرچه شهرنشینی دارای اثرات مثبت اقتصادی و اجتماعی بوده، ولی خود متقابلاً به مشکلات و معضلاتی برای ساکنان شهرها دامن زده است که می¬توان آنها را به عنوان مشکلات شهرنشینی در عصر حاضر به حساب آورد. یکی از مشکلات رایج شهرنشینی، معضلات زیست¬محیطی است. نگاهی گذرا بر وضعیت محیط¬زیست جهان در دو دهه گذشته نشان می¬دهد که علی¬رغم حساسیت-های اخیر در زمینه محیط¬زیست نه تنها اثرات مخرب انسانی کاهش نیافته بلکه مسایل حاد و دشواری مانند آلودگی شدید جوی، نازک شدن لایه ازن و ... مطرح شده¬ است. در این میان شهرها نیز به عنوان مراکز جذب جمعیت با مسائل و مشکلات متعدد و مختلف زیست¬محیطی مانند آلودگی هوا، صدا، تولید زباله، آلودگی آبها و... روبرو هستند که این امر خود منجر به گسترش و افزایش شدت فشارهای وارده بر محیط¬زیست و در نتیجه بروز انواع آلودگی¬های زیست¬محیطی، تخریب منابع و کاهش فضاهای طبیعی و در پی آن افزایش نیاز شهروندان به محیطزیستی سالم¬تر شده است. به این ترتیب نقش مدیران و برنامه¬ریزان شهری تنها تعیین کاربری¬های اراضی و برنامه¬ریزی فضایی نخواهد بود، بلکه یکی از اصلی¬ترین و مهم¬ترین وظایفی که بر عهده آنان است، برنامه¬ریزی شهری در جهت حفظ و ارتقای کیفیت محیط¬زیست شهری به عنوان شاخص پایداری توسعه می¬باشد. یکی از ابزارهای پیشرفته و نو در علم مدیریت شهری، سیستم¬های اطلاعات جغرافیایی و فنون وابسته به آن است. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عنوان علم و فن مدیریت اطلاعات مکان مرجع، قادر است ابزارهای مناسب، جهت رفع مشکلات و پیچیدگی¬های مربوط به مسائل مکانی را دراختیار تصمیم¬گیرندگان قرار دهد. مقاله حاضر با مطالعه اسناد و مدارک و پایگاه¬های اطلاعاتی و منابع کتابخانه¬ای فراهم شده است و در آن سعی شده تا ابتدا تعاریفی از GIS، محیط زیست شهری ارائه شود و در کاربرد نهایت GIS در مدیریت محیط¬زیست شهری تبیین شود.