هدف پژوهش حاضر تبیین نگرش زنان روستایی در خصوص مدیریت پایدار محیط زیست؛ مطالعه نواحی روستایی پارک ملی کرخه می باشد تا در صورت امکان، راهکارهایی جهت ارتقای مدیریت پایدار محیط زیست در آن نواحی ارائه گردد. شیوه گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه می‌باشد و آلفای کرونباخ آن 89/0 بدست آمد. جامعه آماری در این مطالعه حدود 4579 نفر بود که تعداد 355 نمونه با استفاده از جدول مورگان انتخاب ‌شده‌اند. یافته ها حاکی از آن بود که 194 نفر از زنان روستایی نگرش مثبت به محیط زیست و 161 نفر از آنان نگرش منفی داشتند. با توجه به نتایج پژوهش بین نگرش زیست محیطی زنان روستایی متأهل و مجرد تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین نگرش زیست محیطی زنان روستایی در خصوص مدیریت پایدار محیط زیست نواحی پارک ملی کرخه با توجه به متغیر سطح تحصیلات تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان می دهد که بین نگرش زیست محیطی زنان روستایی نواحی پارک ملی کرخه و سن زنان روستایی نواحی پارک ملی کرخه رابطه همبستگی مثبت و معنی دار در سطح 5 درصد وجود دارد (P-value>0.05). اولویت بندی نگرش زیست محیطی زنان روستایی در خصوص مدیریت پایدار محیط زیست نواحی پارک ملی کرخه نشان داد که اعتقاد زنان به تأثیر آموزش به فرزندان در سنین خردسالی در حفظ محیط زیست، بالاترین اولویت را به خود اختصاص داد. این اولویت بندی مشخص کرد که مدیریت ضعیف پارک ملی در رابطه با حفظ گیاهان منطقه و حیات وحش در خطر انقراض اولویت های انتهایی را به خود اختصاص دادند. با توجه به یافته های حاصل از پژوهش، فراهم کردن امکانات جهت تعلیف احشام از طریق واگذاری زمین و کشت خوراک دام برای جلوگیری از ورود دام به پارک ملی، استخدام و بکارگیری محیط بانان از افراد بومی منطقه ، تأمين سوخت‏هاي فسيلي براي روستاها از طريق ماشين‏هاي سيار، میتواند راهکار مدیریتی مناسب در راستای اهداف توسعه پایدار و مدیریت پایدار محیط زیست باشد.