پروژه¬های مربوط به زیر¬ساخت¬های خطی دارای پیامدهای مهمی بر ویژگی¬های فرهنگی، اجتماعی و محیط¬زیستی هستند. این پروژه¬ها موجب تجاوز به طبیعت بکر و دست نخورده می¬شود و گاه زمینه را برای توسعه¬ی برخی فعالیت¬های بدون
امکان¬سنجی محیط¬زیستی هموار می¬کنند. پیامد¬های زیان¬بار فعالیت¬های فوق با توجه به توان و تحمل¬پذیری منابع اکولوژیکی و ویژگی¬های اجتماعی و فرهنگی منطقه متغیر خواهد بود. بر این اساس به منظور کاهش آسیب¬رسانی به منابع محیط¬زیستی و نیل به اهداف توسعه¬ی پایدار، ناگزیر باید مشخصه¬های محیط¬زیستی در فرآیند مسیریابی دخالت داده شوند. به همین دلیل در
پروژه¬های مربوط به زیر¬ساخت¬های خطی یکی از مهم¬ترین و اساسی¬ترین مراحل مطالعاتی و طرح¬ریزی، موضوع طراحی مسیر اولیه یا مطالعات فاز صفر است. هدف از این مقاله بررسی مراحل تعیین مسیرهای بهینه برای طرح¬ریزی زیر¬ساخت¬های خطی به کمک الگوریتم کم¬ هزینه¬ترین مسیر ( LCP) توسط نرم¬افزار IDRISI و الگوریتم ژنیتک (GA ) به عنوان یک روش هوشمند در تعیین مسیر است. نتایج این تحقیق می¬تواند به عنوان الگو¬یی در مسیریابی زیرساخت های خطی مورد استفاده¬ی طراحان و مدیران قرار گیرد.