ژئوتوریسم یکی از روش¬های نو در ارائه جاذبه¬های توریسمی است که کاملاً از اصول توریسم تبعیت می¬کند. ترکیبی از زمین-شناسی، ژئومورفولوژی، گردشگری چشم¬اندازهای منابع طبیعی، لندفرم¬ها، سنگ¬ها و کانی¬ها با تأکید بر توسعه پایدار و فرآیندهای بوجود آورنده این اشکال می¬باشد. در واقع امروزه در بسیاری از موارد، گردشگران جوامع پیشرفته به دنبال علم، فرهنگ و جاذبه-های اکولوژیکی، ژئومورفولوژیکی و زمین¬شناسی هستند. در ایران این صنعت هنوز به خوبی شناخته نشده و امکانات بالقوه در ایران در این خصوص تاکنون مورد ارزیابی قرار نگرفته است. هدف از این تحقیق بررسی متغیرهای موثر در توسعه ژئوتوریسم پایدار با استفاده از GIS و روش AHP می¬باشد. فعالیت¬های کوهنوردی، دامنه نوردی و ورزش¬های زمستانی متغیرهایی هستند که از لایه¬های شیب و ارتفاع بدست می¬آیند، این دو لایه، یعنی شیب و ارتفاع، از روی نقشه توپوگرافی 1:50000 با قدرت تفکیک مکانی 30 متر استخراج می¬شوند، تهیه گردیده است. پس از طبقه¬بندی همه متغیرها، از روش تحلیل سلسله مراتبی به منظور تعیین ارجحیت متغیرها نسبت به همدیگر و مشخص نمودن ضریب تأثیرگذاری هر کدام در تهیه نقشه نهایی متغیرهای موثر در توسعه ژئوتوریسم پایدار دامنه¬های شمالی الوند بدست می¬آیند.