در گذشته شكل گيري بافتهاي با توجه به نيازهاي زماني- مكاني و شاخصه هاي فرهنگي- هويتي دوره خود بوده،و اینکه بافت های تاریخی میراث گرانبهای و مهمترین عامل هویت شهرها محسوب می گشتند. با گذشت زمان ، این بافت ها روز به روز ازچهارچوبهای زیستی اولیه خویش دور تر میشوند.مسأله اساسی بافت ،ناهمخوانی کالبد و محتواي شهري و در نتیجه بیگانگی شهروند در این محیط نا به سامان است .چنين به نظر مي رسد كه پيش از آنكه معضلات كنوني بافت کهن به بحرانهاي شهري تبديل شود بايد روشي هدفمند و اصولي اتخاذ گردد و با شناخت ارزش ها،توان اقتصادی،کالبدی،فرهنگی واجتماعی بافت روشن می شود لازم است که فرایند تاریخی "نو شدن"بدان باز گردانیده شود.
بافت تاریخی شوشتر را مي توان يكي از بافتهاي منسجم وتاحدود زيادي پويا در بافت هاي شهري ايران به حساب آورد؛ محله دکان شمس یکی از محلات قدیم شهر شوشتر بوده و در ساختار تاریخی بافت نقش بسزایی ایفا می نماید. وجود آثار تاریخی در این محله پتانسیل مناسبی برای جذب گردشگران می باشد، از سوی دیگر هویت خود را در طول تاریخ حفظ کرده و اکنون نیز از پویایی و سرزندگی ویژه ای برخوردار است. ساماندهی این محله نه تنها بر انسجام بافت شهری می افزاید بلکه در تقویت نقش خدمات رسانی در مقیاس محلی و ارتقای کیفیت محیط زندگی ساکنان و روابط اجتماعی- فرهنگی آنان نقش بسزایی دارد.
در این پزوهش سعی بر آن شده، پس از شناخت الگوهای مداخله در بافت های تاریخی و شاخص یابی نظرات اندیشمندان معیارهای پشتیبان شناسایی شوند، سپس با بررسی ، به نوع بافت دست یافته و برطبق وضعیت و دورنمای آن الگوی مداخله را تبیین می نماییم.تا راهکارهایی بهینه برای رسیدن به ویژگی¬ها و الگوهای معماری مطابق با نیازهای امروز و برگرفته از الگوهای معاصر، و انسجام سرزندگی و ارتقا کیفیت فضایی، سطح رفاه و ايمني و ارتقا تعاملات اجتماعي، اقتصادي، ايجاد پتانسيل هاي لازم براي افزايش حضور گردشگران و معاصر سازي آثار تاريخي از دو بعد مادي و معنوي ايجاد پيوند ميان گذشته، حال و آينده،حفظ ارزش هاي در آثار تاريخي پرداخته و در نهایت الگوی مداخله پیشنهادی ارائه میشود.