گردشگری که به عنوان دومین منبع سودآور در اقتصاد جهانی و بهترین عامل قرابت فرهنگ‌ها و تمدن‌ها مطرح است، در عصر کنونی جایگاه بایسته و شایسته خود را یافته است. زیرا این طریق به همراه خود هزاران ناگفته‌های انسانی را برای سرزمین‌های دور و نزدیک به ارمغان می‌آورد و سهم عظیمی در ساختار تعامل و تبادل فرهنگ‌ها و در نهایت برقراری و استمرار صلح و دوستی دارد. بی تردید بررسی موانع سرراه، توانمندی‌ها و سپس ارائه راهکارهای علمی به منظور گسترش و توسعه صنعت گردشگری، راهگشای خوبی برای نزدیکی و تعالی فرهنگ‌های ملل دنیا خواهد بود. در این مقاله ضمن برشمردن و تشریح موانع سرراه، راهکارهای علمی و مؤثر تقویت و توسعه صنعت گردشگری از جنبه‌های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و هنری- با توجه به تجربه‌های گذشته، قابلیت‌های حال و نیاز آینده- مورد بررسی قرار گرفته است.