توسعه روز افزون جمعیت شهرنشین کشور و عدم پیش بینی اراضی کافی و مناسب برای توسعه شهرها، از دغدغه های اصلی برنامه ریزان شهری می باشد .تحقیق حاضر نیز با توجه به روند رو به رشد شهر نشینی در رضوانشهر و افزایش جمعیت که به تبع نیاز به توسعه و گسترش فیزیکی مطلوب شهری می باشد به دنبال شناخت تنگناها و امکانات توسعه فیزیکی شهر ،بررسی میزان تاثیرگذاری روند فعلی توسعه فیزیکی شهر بر محیط طبیعی و بخصوص اراضی کشاورزی پیرامون شهر می باشد. با توجه به استقرار شهر در میان اراضی مرغوب کشاورزی، شالیزار و باغی و همچنین محدودیت هایی که از جهت دو پدیده طبیعی یعنی دریای خزر و کوههای تالش وجود دارد و از طرف دیگر توسعه شهر در امتداد جاده ارتباطی ترانزیتی حائز اهمیت است. روش کار توصیفی و تحلیلی همراه با پیمایش میدانی در وضع موجود می باشد. یافته ها حاکی از آن است كه شهر رضوانشهر به دليل قرار گرفتن در منطقه آب و هوايي و توپوگرافي مناسب و قرار گرفتن در مسير جاده ترانزيتي انزلي به آستارا جمعيت زيادي را در خود پذيرفته است . بطوريكه از سال 1370 تا 1390 كه مقطع مطالعاتي اين تحقيق مي باشد حدود 5 هزار نفر افزايش جمعيت داشته است و وسعت اين شهر در سال 1370 كه 520 هكتار مي باشد در سال 1390 به 700 هكتار افزايش يافته است كه چيزي حدود 180 هكتار افزايش مساحت داشته است كه طبعاً اثر ان بر روي زمينهاي كشاورزي اطراف اين شهر مي باشد.